Ben Asla İflah Olmazım

[Papatya]

Ben Asla İflah Olmazım

Giden son yolcu değildi uğurladığım... Sönen ilk yangın ya da savrulan ilk hayalim değildi. Fırtına ertesi bir ömrün, yaralı bir kalbin ilk tufanı değildi... Sana gelişim ilk gidişim değildi kendimden. En savunmasız anımda yakalandım sana, en düşkün halinde hislerimin, en beyaz halinde gözlerimin.. Kaybolmuştum en sığ gerçeklerin içinde, kaybolmuştum gecelerin içinde ve ben sana sığındım işte. Yarası açık kalbimi açtım, kanayan ellerimi uzattım!. Kayıp şarkılar besteledim sana, yitik şiirler yazdım. Suçun yoktu ki senin, ben kendi ellerimle kendi mezarımı kazdım. Unuttuğum şuydu aslında; ben asla iflah olmazdım...

Ahmet Çabuk