Satırlarım Çaresiz

[Jaqen]

Satırlarım Çaresiz

Satırlarım Çaresiz Suskularda Yüreğim İse Feryatta...
Yazmak İstiyor Ama Daha Fazla Yazamıyor...
Yazdırmıyor Parmaklarım Gerçekleri...
Kelimeler Lal Oluyor Cümlelerimde...
Sahibi Yok Yüreğimden Çıkan Kelimelerin...
Kime, Neye Şiir Yazayım Derken, Ne Onla, Nede Onsuz Oluyor Yüreğim...
Ne Git Diyebiliyor, Ne Veda Edebiliyorum Ne de Kökten Yüreğimden Yok Edebiliyorum Seni...
Sürem Doluyor...
Vakit Azaldı...
Yüreğimdeki Sabır Damlalarını Taşıyamıyorum...
Tükeniyorum Yokluğunda...
Senli Kelimelerim Ağlıyor Sensizliğimde...!
Bitmiyor Sana Yazdıklarım, Bitmiyor Şiirler, Yazılar...
Mutluluk...
Heyecan...
Özlem...
Yaşadıkların ve İçinde Biriktirdiğin Tutkular...
Düşlerindeki El Değmemiş Masalları Yaşarken Rüya Biter Geç Kalmış Uykularda...
Geride Kalan Duyguları Gizli Acıları Gözlerinde ve Söz Geçiremediğin Yüreğinde Bir Ömür Taşırsın Ama Sığdıramazsın Hiç Bir Yere...
Acıyla Sevincin Kesiştiği Kavşakta Yollar Karışır Birdenbire...
Sığınacak Bir Limanın Özleminde Rotasını Kaybetmiş Bir Gemi Gibisindir Artık...
Avaz Avaz Susarsın...
İçindeki Mavilik Gitgide Koyulaşır...
Karanlık Kaplar Her Yeri...
Korkarsın...
Daha Veda Edemeden Bakışlar, Son Busenin Sıcaklığı, Hala İçini Yakarken Amansız Tutsaklığına Savrulur ve Kör Karanlıklarda Yiter Gider Yüreğin...