Dava

Kader mahkemesindeki ayrılığa açılan son davam

Kimseyi suçlama seninledir bu kavgam



Oysa seninle mutluydum bu fani dünyada

Ruhum hep galipdi ölüme yaşam savaşında



Gözyaşına kıyamazdım, döküldüğü her yer bana mahşer

Sensiz saatler, bağrıma saplanan kanlı hançer



Ve ansızın çekip gittin karanlığa

Takatim kalmadı boynumu büktüm yalnızlığıma



Gidişinle gözlerim ıslak, yüreğim ise toz duman

Her nefesimde ayrılığın umuduma kör zindan





Kader mahkemesindeki ayrılığa açılan son davam

Kimseyi suçlama seninledir bu kavgam



Acımadın, bedenimi diri diri ateşlere attın

Bedenimi kefenlemeden soğuk musalla taşına bıraktın



İhanetin baharında kuruyup çöllere döndüm

Her nefesimde kalleş vefasızlığına süründüm



Güneşimi alıp gözlerimden, beni ayazlara bıraktın

Körpe duygularımı beş kuruşa Azrail’ e sattın



Sana kızgınlığım başkasını sevmen değildi

Sevmedin bari, bu can niye ayrılığa kurban edildi?



Elbet sorulacaktır hain gidişinin hesabı

Amel defterine işlendi ayrılığın sahte sevabı



Gülüşünde bilemedim gözlerinle beni ölüme taşıdığını

Gülü alırken avuçlarından bilemedim dikenin elimi kanattığını



Bir daha sevmesin diye kalbimi taşlara sürdüm

Kazandın artık; ihanetinle karardı bu genç ömrüm



Dönsen de bakma yüzüme; görülecektir bu dava

Vicdanımda hiç bitmeyecek ayrılığında başlayan bu kavga .