Biri olsun istedim hep ,
adımdan başka bir şeye ermesin aklı .
Akıl kârı saymasın bensizliği
ve sanmasın ‘‘ Aşk ‘ ‘ diye , başka birini ..
Biri gelsin ,
geçmişimin üzerine örtsün gözlerini ,
kapatayım acılarımı ..
‘‘ Beni bekleyen biri var mıdır? ‘‘
dedim , hep !
Benim gibi çok sevebilecek
ve sevilmekten başka bir şey istemeyecek biri .
‘‘ Çok sevse yeter ‘‘ diyecek biri .
Aynı özlem içerisinde iki yürek , karşılaşırdı elbet .
Ama diyemezlerdi ,
‘‘ Keşke sen olsaydın! ‘‘ .
Çünkü hayat ,
iki iyi insana ,
Aşkı birbirlerinde tattırmazdı..
Karşılaştık ,
diyemedik ..
Sustuk ,
çok susturulduk diye belki .
Ama biri olsun istedik yine de ,
adımızdan başka bir şeye ermeyen aklı .
Aklımız birbirimizde kalsa da ,
Akli dengesi bozuk yalnızlıklarımıza geri döndük …




Olcay Derecik

Onun gözleri ,
kimse gibi bakmıyordu bana .
Hiç kimseydim ,
anlam ifade etmiyordum.
Aramızdaki farklar ,
yaşantımıza park etmişti .
Çekiciydi.
Aşk aracılığıyla ,
beni kendi içinden çekti ,
gitti ...

Onun hayalleri
“ Hay aksi yine mi ” ler etrafında gidip gelirdi .
Benim hayallerimi ,
tam tersi istikamette geçti .
O ne kadar inkar etse de
içimde “ Aşktı ” .
Ne kadar isyan etsem de
içinde boş bir uğraştım .
Çok uğraştım ,
ondan sonra yaşayamazsın diyenlere
göstermek için günlerini .
Günlüğümde altı çizili ,
“ Seni Seviyorum ” cümlelerinin içindeki adı
gün yüzü göstermedi ,
günlüğünde tek harfi geçmeyen adıma .
Onun eski bir kırığıydım sadece .
Kırdığıydım ,
Hayal kırıklığı yaratan
onarılması güç bir hataydım .
Onun hayatında,
Başkasıydım ,
yabancıydım ,
yalancıydım ,
tutulmaz sözdüm ,
kabına sığmaz
dar kafalı ,
komik bir öğüttüm .
Oysa “ O ” farkında değildi .
Hâlâ deli gibi aşık olunandı .

Utandım ,
en çok kendimden .
Sevdim diye değil ,
Daha çok sevsem belki olurdu , diye
ahmakça gezinmekten ...
Onun da yeri hazırdı ,
diğerleri gibi
bütün unutulamayanlar gibi ,
içimde yeri hazırdı .
Rahattı ,
gözü arkada kalmadı
Biliyordu
diğerleri gibi .
Ne kadar giderse gitsin
bu aptal ,
hep en güzel yere koyuyordu sevdiklerini .
Çok koyuyordu gidişleri!
Biliyorlardı ,
susuyorlardı ,
yeni “ Aşk ” larını anlatmak için arada telefon açıyorlardı .
Dinliyordum .
Ahmaklıktan değil ,
aptallıktan değil ,
özlediğimden
ağzından çıkacak cümleleri .
Laflarını balla kesmek istiyordum ,
anlatmak için bazı şeyleri ,
“ Salla ” diyordu ,
ağzından salyalarla akan o yeni kişinin ismi .
Affedersiniz ,
gidişinizi bölüyorum ama...
Ben az ölüyorum.




Olcay Derecik

Ben bu gece ilk defa kendimi gördüm .
Duvarda asılı gölgemle konuştum ,
seni sordum
sonra sustum.
Sonra hiçbir şey olmamış gibi sigara yaktım ,
bir şeyler olmuş gibi ortalığı aşka kaldırdım ..
Ben bu gece ilk defa kendimden utandım .
Duvara astığım resmin suratıma tükürdü yokluğunu .
Beni sormadın ,
hiç konuşmadın.
Sonra ben bir sigara daha yaktım ,
sen öksürmedin
ben uyumadım
ışığı kapatmadım
resmin de uyuyamadı ..



Olcay Derecik

Tut ellerimden İstanbul .
Buz tutmuş yüreklere kayıyor gönlüm.
Bütün baharlar ıslak
ve kaygan mutluluğa kurulan düşler ..
Üşüyorum İstanbul .
Geceleri ayaza çekiyor yalnızlık
ve içime işliyor sevdiklerimin giderken bıraktıkları soğukluk ..
Tut rüzgarlarını İstanbul .
Savurma artık beni
ondan , onsuzluğa .
Çek vapurlarını denizlerden
ve çekip al artık beni bu dehlizlerden .
Yorgunum İstanbul .
En az senin kadar .
Gidelim mi buralardan ?
Üstümüze basıp geçen insanları nasıl sevebildiysek tekrardan ,
öyle gidelim mi ?
Yok İstanbul yok .
' O ' yok
Yok işte ' O ' .
Ne kadar boşuz ikimiz de
ve boşluktayız kaldığımızda kendimizle .
Galata'dan Kadıköy'e Aşk basmadık yer bırakmadık .
Yâr , bıraktı
gönlümden içeri girerken
ayak bastı yarası ..
Hadi ,
tut ellerimi , gidelim .
Bize burdan Aşk çıkmaz.
Aşkın içinden çıkılır mı hiç İstanbul ?



Olcay Derecik

Giderler ,
gözümüzün içine baka baka ..
"Gitsem dahi beni unutma , hoş unutamazsın da" anlamında..
Acısının hamallığını yaparsın .
" İşi o " derler .
Yas tutarsın ,
kedi olalı bir fare tutmuşsun gibi gelir .
Bir başka kalbe azıcık meyletmeye gör .
Anında çıkarlar ortaya .
" Naber? Nasılsın? Nasıl gidiyor " masallarıyla ...
Unutulmaktan korkar gidenler .
Unutmanın ne demek olduğunu iyi bilirler .
Unutulan , nasıl hiç gibi gelir gözlerine
kendilerinden bilirler ..
Göze alamadıklarından unutulmayı ,
gözünü kendisinden alama diye yaparlar ..
Biz ,
" Demek o da beni unutamadı " hayaline sarılıp ,
tebessümleri seri üretime geçiririz .
Tekrar aklımızdan tam mesai geçiririz maziyi .
Aklına soktu ya kendini , malum giden /
uzun bir süre aramaz , sormaz , umursamaz ..
Ta ki ,
onsuz gülebildiğini hissettiği ana kadar ...




Olcay Derecik

Deniz eğildi kulağına Martının ;
"Yapma" dedi ve ekledi;
"Maviliğime aldanıp dalma sularıma,
balık yaşamıyor içimde artık."
Tebessüm etti Martı ...
"Sadece balık için mi dalıyorum sanıyorsun maviliğine ?"
''Ya neden?'' diye sordu Deniz..
Sen ve Ben dedi Martı;
bir çok aşığın fotoğraflarında aynı karede yer alıyoruz.
Bir çok ayrılanın sakladığı resimlerde de..
Balık yok diye seni terketsem,
o fotoğrafları da terk etmiş olmaz mıyım ?..
"Ben açlığa ayıp olmasın diye değil,
Aşk'a ayıp olmasın diye hala sendeyim..!




Olcay Derecik

Biraz geceyi bahane ettim ,
biraz da sensizliği .
Uykuyu kendime düşman ettim ,
gözlerine dostça yaklaşarak ...
Ölümüme ne kadar bilmiyorum .
Ölsem , rahat bir nefes alacak yalnızlık .
Sabahı kaç kez daha görebiliriz
bu elimizde değil.
Birbirimizi kaç kere görebilirdik ,
bu elimizdeydi .
Elimizin değdiği her şeyi berbat etti yaşamak ..
Bu suskunluğun sonu ,
içimizde çocuğun iyi niyeti son soluyuşu .
Artık biz ,
birbirimize yabancı duruşumuzla
aptal bir romanın son sayfasında
sahte gözyaşı dökecek kadar salağız ..
Çünkü biz artık ,
ikimiz olmadan yaşamaya alışan
garip yaratıklarız ..




Olcay Derecik

Sen beni Sevme;
Çünkü Aşk, kimseye hesap vermez.
Senin gibilerini bulur,
benim gibilerin kalbine yerleştirir,
ömrümü yer, içer,
hesabı bana ödetir...
Ne sana bir şey olur,
Ne de Aşk'a.
Bir tek bana...
'Seni Sevmek', bir tercihti.
Ama yanlış ama doğru,
o seçim benimdi...



Olcay Derecik

Sana hiç ama hiç yakıştıramadığım
sevgisizliğinden kaçmaya çalışırken tanıştım kendimle...
Aramıza ördüğün duvarın bir köşesine çökmüş
gizlice ağlıyordu sana aşık yanım...
Hayallerimi aralarına alıp hırpalıyorlardı
kırgınlıklarım...
''Bir gün o da beni sevecek'' saflığım
''çok beklersin'' diyen mantığımla küs yaşıyordu...
Gülen yüzünün görünmeyen yüzündeki çirkeflikle
kaleyi içten mahvetmiştin...
Sen bana en çok,
seni tanımadan önce iyi gelmiştin...



Olcay Derecik

Bir kadın,
uzanmış yatağına,düşlerine ninni söylüyor.
Sırf, huysuzluğu bırakıp uyusun diye acıları..
Bir adam,
uzanmış yatağına,ninnilerine düş sölüyor.
Sırf uyumamak için,uyanmamak için yeni acılara..
Bir hayat,
yatağında uzanmış iki yüreğe aynı şeyi fısıldıyor..
Aşk' ta mutluluğa ben bile şahit olmadım.




Olcay Derecik