Son Tren – Bedirhan GÖKÇE

[Araz]

Son Tren

Kimseler üzülmesin diye üzülmekten yoruldum.
Yoksa benim derdim bana yeterdi
Herkesin derdine derman ararken
Son trende ömrümden öylece geçti
Garip bir bilinmezdi beni böyle yıpratan
Hüzün mü mutluluk mu bu boş koltukta
Ömrümün sonuna kadar kalacak olan
İki hüzün bir koltuğa
Çekinmeden sığar da
İki mutluluk yan yana
Neden gelmez acaba
Aklımda kalan bir şarkı cızırtılı radyoda
hüzün makamından sesleniyor ince fasılla
Vazgeç diyor ey sevgili dinle de vazgeç
Sen kendine kendin gibi bir taze bahar seç

Bedirhan GÖKÇE