Yüz Çevirdi "Yar" Sessizce Durgun bir ben var bende Donuk bakışlar var aynadaki ifadesiz yüze Bu gördüğüm ben miyim yoksa lekelerle kirlenmiş yüreğim mi… … //Yaktım Kül oldu Savurdum ‘Sonsuza’ dek…// Yüz çevirdi gece Yüz çevirdi ay Yüz çevirdi ‘Yâr’ sessizce… Dil sessiz, yürek yorgun, akıl durgun, hal çaresiz… Bir gün olur günah kundağından beraat kefenine sarılırmıyız…? /Yürek konaklarım ağlaşan sırlarla dolu…/ Kalabalıklar varken Yâr yoktu Herkes çekilince Yâr misafir oldu… Sardı sarmaladı varlığıyla kuşattı Bir an bile O´nsuz bırakmadı… O ‘Yâr’ dı… Öyle bir Yâr cihanda bulunmazdı… /O cana cân.. canda ki cân dı…/ Hangi dert benim derdime denktir ki Melekler ağlaşır bedbahtlığıma Özüm bile küsmüş bana /Derdime derman Yârim gerek…/ Ne olur bir kez daha bak şu âsî yüzüme Bir nazarına kurbân yüreğim…! Yârim… Sana ‘Yâr’ diye seslenmeyeli kaç zaman oldu…/ Alıntı |
Saat: 11:45 |
Telif Hakları vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.