Asker kaçağı

Size bir mektubum var sayın Başkan.
Vaktiniz olursa okursunuz belki,
Askeriyeden bir celp aldım ki,
Cepheye gidecekmişim ben de,
Çarşamba akşamından önce.

Böyle bir şey yapmayacağım,
Bay Başkan yapmayacağım asla,
Zavallı insanları öldürmek için,
Gelmedim ben bu dünyaya.

Sizi kızdırmaya hiç niyetim yok,
Ama söylemek zorundayım ki,
Çoktan aldım kararımı,
Askerden kaçacağım ben.

Doğdum doğalı,
Babamın öldüğünü gördüm,
Kardeşlerimin çekip gittiğini gördüm,
Ve çocuklarımın ağladığını.

Nasıl da acı çekti annem.
Şimdi kara toprağın altında.
Umurunda değil artık bombalar.
Umurunda değil mezar kurtları.

Hapishaneye düştüğüm zaman,
Karımı çaldılar benden,
Ruhumu çaldılar benden,
Hapishaneye düştüğüm zaman,
Bütün geçmişimi çaldılar.

Yarın sabah olur olmaz,
Kapayacağım evimin kapısını,
Ölü yılların suratına,
Alıp başımı düşeceğim yollara.

Hayatımı dileneceğim artık,
Fransa’nın tozlu yollarında.
Brötanya’dan Provans’a kadar,
Boyun eğmeyin diyeceğim insanlara.
Emirmiş, celpmiş katiyyen dinlemeyin,
Savaşa asla gitmeyin,
Yapmayın böyle bir sersemlik.

Can vermek gerekiyorsa eğer
Vatan uğruna,
Siz önden buyurun lütfen,
Çok yakışır size,
Örnek olun herkese,
İyilik abidesi Sayın Başkan.

Peşime adam salarsanız,
Lütfen haber verin jandarmanıza,
Silah olmayacak üzerimde,
Ateş edebilirler hiç korkmadan.

Boris Vian