Bir gün döneceğim

Bir gün döneceğim,
Hangi fırtınayla kim bilir.
Belki bir kar tanesinin buğusunda,
Belki de bir yağmur damlasında,
Savrulup geleceğim.
Dökülen umut kırıklarımı,
Acıları gizleyen kahkahalarımı,
Sükunet dolu feryatlarımı,
Doldurup heybeme döneceğim.

Bir avuç
Sonbahar yapraklarından,
Gelip geçen acı tatlı sevdalardan,
Sessizliğine sarıldığım parkın
İzbe karanlığından,
Ha bir de mehtabın koynunda saklanan
Yıldızlardan,
Doldurup heybeme döneceğim.

Gözlerinde sakladığın denizleri,
Yakamozlardaki gülüşlerini,
Şarap piyalesinde şiirlerini,
Yaban çiçeklerini,
Karahindiba,
Nilüfer,
Peygamber çiçeğini,
Kokun sinmiştir diye,
Doldurup heybeme döneceğim.

Belki ılık bir bahar sabahı,
Belki kızıl ufuklu bir eylül akşamı kim bilir,
Saç uçlarında gezineceğim
Sevdalı parmaklarımla,
Çiçek çiçek açacağım avuçlarında
Dualar etmek için,
Pencerendeki erguvanlarına döneceğim.

Çatalkara kollarında
Kalmak için uzunca,
Mühürleri çözmek için
Düğüm düğüm boğazında,
Kabuslardan uyanmak için senle,
Sıyrılmak için güz vurgunundan,
Sensizliği defedip başımdan döneceğim.

Kandilinde yağ olmak için karanlığına,
Yanık bir türkü olup
Gelmek için uzaklardan kulağına,
Gökkuşağın olup doğmak için
Güz yağmurlarına,
Hazanlarına siyah beyaz çiçeklerin olmak için
Döneceğim.

İlkin Perçinel Gül