Dudak kıvrımlarından damlası yere dökülen.

[Ravza]

BEN ANLATSAM SEN DİNLESEN SEN İSTESEN BEN İNLESEM

Ah o tadımlık zamanlar var ya,senli inlemeler hani
Ve içinde kaybolunan saniyeler herkesten habersiz çalınan

O dudakların var ya o dudaklar,beni zülme çeken ılık nefeslerde
Bir yudum mey de ölünen keyifse dibine kadar işte dedirten
Gölgesiz anlarda ,anların bize oynadığı oyunlarda
Saklambaç,köşe kapmaca bizden içeriye saklanmalarda
Ebesi ben,söbesi alemden olan.
Herşeye rağmen bir yüreğim şimdi oyun dışı kalan

Ben anlatsam sen dinlesen,sen istesen ben inlesem
Kapalı kapılar ardında şimdi gölgeler
Bir anlatsam bir hatırlasan ya,kimsesizliğin dilinden
Elim sende demiştin giderken,elim sende.

Karanlıkların ece-si yaptın beni onurlandırdın
Taçlandım yokluklarla,gururlandım kadınsızlığmla
Ah o çekilen gün sayma tespihleri yok mu ah o tespihler
Yüreği yaralarken ,ah edemeyen kelimeler.

Seni anmak ister gönül yanmak ister
Ah o seni öpmeleri kimseler görmeden
Ah o içmeler yokmu o içmeler
Dudak kıvrımlarından damlası yere dökülen.

Ah o tadımlık zamanlar var ya,senli inlemeler hani
Ve içinde kaybolunan saniyeler herkesten habersiz çalınan,
Yaşadım-yaşadın-yaşadık...şimdi hayali bile kalmayan.

Ben anlattım şimdi sen dinle-hatırla ama benim gibi inleme.