sana bakamayacak kadar, keimseye diyemeyecek kadar, kendimi senden ayıracak kadar...

**Ravza** · 15.06.2013, 17:13

seni yıldızlara benzetiyorum. tam kapılıyorum derken yok oluyorsun. ama sonra tekrar bıraktığım yerde buluyorum. işte o zaman acı veriyor.
ne varlığın tadmin ediyor beni ne de yokluğun...bu benim dengesizliğim mi yoksa sevgimin dengesizliği mi bilmiyorum. her uzaklaştığın adımda ben sana daha çok yaklaşıyorum. seninle olan her üzüntünün yanında sevgim çoğalıyor.
bir yanım öyle kızgın ki sana! bu kızgınlığı sana olan sevgim yok etmiyor. bir yanımda sana o kadar kırgın! ne bu kırgınlık geçecek ne de kırgınlık... ama iki yanımda seni çok seviyor. sana bakamayacak kadar, keimseye diyemeyecek kadar, kendimi senden ayıracak kadar...
senin sevgin her cümlede belli olmalıydı. senin sevginde sözlere hep yer verildi. ki ben bunları hiç duymak istemedim. ben her cümlenin başında ya da sonunda ^seni seviyorum^ demeni istemedim.o iki kelimeyi bana bir kere kurman ama tam gerektiği anda kurman yeterliydi. senin sevgini herkes bilmeliydi. sen kimseden korkmazsın çünkü. aslında bu korkmakla alakalı değildi. benim sevgimi kimse bilmemeliydi. gerekirse sen bile. benim sevgim bana özel olmalıydı. sadece bana... enim sevgimde sözlerin önemi yoktu. çünkü sevgi ifade edilemeyecek kadar büyük.
seni kaybetmek benim sevgimi güçlendiriyor. senin yoluğun bağlılığımı artırıyor. sen gittikten sonra senin adının yazıldığı her yere benim sevgim yazılıp adım siliniyor. sen gittikten sonra sevgim kalıyor ama ben yok oluyorum..

15.06.2013, 17:13	#1 (permalink)
Ravza Süper Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	sana bakamayacak kadar, keimseye diyemeyecek kadar, kendimi senden ayıracak kadar... seni yıldızlara benzetiyorum. tam kapılıyorum derken yok oluyorsun. ama sonra tekrar bıraktığım yerde buluyorum. işte o zaman acı veriyor. ne varlığın tadmin ediyor beni ne de yokluğun...bu benim dengesizliğim mi yoksa sevgimin dengesizliği mi bilmiyorum. her uzaklaştığın adımda ben sana daha çok yaklaşıyorum. seninle olan her üzüntünün yanında sevgim çoğalıyor. bir yanım öyle kızgın ki sana! bu kızgınlığı sana olan sevgim yok etmiyor. bir yanımda sana o kadar kırgın! ne bu kırgınlık geçecek ne de kırgınlık... ama iki yanımda seni çok seviyor. sana bakamayacak kadar, keimseye diyemeyecek kadar, kendimi senden ayıracak kadar... senin sevgin her cümlede belli olmalıydı. senin sevginde sözlere hep yer verildi. ki ben bunları hiç duymak istemedim. ben her cümlenin başında ya da sonunda ^seni seviyorum^ demeni istemedim.o iki kelimeyi bana bir kere kurman ama tam gerektiği anda kurman yeterliydi. senin sevgini herkes bilmeliydi. sen kimseden korkmazsın çünkü. aslında bu korkmakla alakalı değildi. benim sevgimi kimse bilmemeliydi. gerekirse sen bile. benim sevgim bana özel olmalıydı. sadece bana... enim sevgimde sözlerin önemi yoktu. çünkü sevgi ifade edilemeyecek kadar büyük. seni kaybetmek benim sevgimi güçlendiriyor. senin yoluğun bağlılığımı artırıyor. sen gittikten sonra senin adının yazıldığı her yere benim sevgim yazılıp adım siliniyor. sen gittikten sonra sevgim kalıyor ama ben yok oluyorum.. Benzer Konular Bildiği kadar adalet edenin, bilmediği kadar zulmetmesi... Ağlatan Dans Dizisi Şiiri - Aşk sandığın kadar değil yandığın kadar... Biz Seninle Hayat Kadar Yalan Ölüm Kadar Gerçektik... Sevgi Emekmiş Emek Ise Vazgeçmeyecek Kadar, Ama Özgür Bırakacak Kadar Sevmekmiş...... Herşey Kadar, Herkes Kadar, Sen Kadar !... Paylaş Share this post on Twitter Follow @Forumaski

Seçenekler	Arama
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder	Arama: Gelişmiş Arama Yap
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç