Hiciv Şiirler


- Geldim -

Hiç gelecek halim yoktu vallahi,
Sizleri burada gördüm de geldim.
izinsiz çıkamam, salmaz billahi,
Hanıma tekmili verdim de geldim.

Belaya sokamam garip başımı,
Biliyorum, takip eder peşimi,
Sağlama alayım diye işimi,
Kayin valideme sordum da geldim.

Gezip de gelecek çarşi, pazarı,
Uykuya yatacak öğle üzeri,
Kaçmasin diyerek Yalan Rüzgarı,
Saati başına kurdum da geldim.

Razı değil gönlüm boş oturmaya,
ilk yıldan başladım turşu kurmaya,
Alıştı ellerim yaprak sarmaya,
Yemeği ateşe sürdüm de geldim.

Sür dedim boyayı, takın altını,
Dolaş görümceni, ara eltini,
Islatırsa diye velet altını,
Sıkıca kundağa sardım da geldim.

iyisi, kötüsü olmaz iş iştir,
is çıksın elinden, işi yetiştir,
Hazırlık gerekir, önümüz kıştırr,
Çorabı, kazagı ördüm de geldim.

Tutturdum içimden yanık türküyü,
Sildim tüm rafları, örttüm örtüyü,
Yıkadım gömleği, yaptım ütüyü,
Halıyı, kilimi serdim de geldim.

Günü varmış gelen ayın üçünde,
Hazırlık başladı bilmem kaçında,
İşlerim bitince huzur içinde,
Sazımı sırtıma vurdum da geldim.

Gel Kılıbık gel, derdini açma sen yad'a,
Başa gelmedik iş olmaz dünyada,
Kazak erkek oldum gece rüyada,
Düşümü hayıra yordum da geldim.”

Rasim Köroğlu

Hakk'a Dilekçe

Dul gezdirme Tanrım gel bu garibi,
Çektiğim çileyi görüver gitsin.
Boşuna yazdırma bana şiiri,
İçimdeki sırra eriver gitsin.

Hatam nedir sana taptım tapalı,
Bilmem ki kısmetim niye kapalı,
Sakın verme bana eli sopalı,
Onu kılıbığa veriver gitsin.

Bir göz at hele bak şu defterine,
Hödüğü yazmışsın güzel birine,
Kaydırıp da beni onun yerine,
Üstüne çarpıyı vuruver gitsin.

Benim malım mülküm çok diyenlerin,
Sırtım pek, karnım da tok diyenlerin,
Kocaya ihtiyaç yok diyenlerin,
Hemen defterini dürüver gitsin.

Danışsın müftüye, sorsun imama,
Varması sevaptır dul bir adama,
Varmam diyeni sen bilirsin amma,
Bence cehenneme sürüver gitsin,

Kesilmezse Hacı Hasan'ın hızı,
Bitirecek bütün gelini kızı,
Açıkta koymadan o hınzır bizi,
Başına bir çorap örüver gitsin.

Süsleyip yüzünü takıp peruğu,
Kazıklama bana çürük çarığı,
Ben neyleyim evde kalan moruğu,
Onun turşusunu kuruver gitsin.

Ahiret de bari düşmeyim dara,
Üç beş huri ayır koy bir kenara,
Doksanı geçince yaşım bir ara,
Rasim'i kefene sarıver gitsin.

Rasim Köroğlu

Futbol

Her kime sorarsam hali, hatırı,
Sohbeti futboldan açıp gidiyor.
Konuşmuyom diye toptan ötürü,
Usulca yanımda kaçıp gidiyor.

Dedem de kapıldı topun şerrine,
Bizim kaptan diyor, hafız birine,
Giydi kramponu mesin yerine,
Namazda secdeye uçup gidiyor.

Fenerli çıkınca dünürcü başı,
Suya düştü bizim dünürlük işi,
Tutuyormuş meğer kız Beşiktaş'ı,
Kocayı kulüpten seçip gidiyor.

Günlerce önceden alındı bilet,
Deplasman maçına gidecek velet,
Karneyi sorarsan tam bir rezalet,
Sınıfını zar zor geçip gidiyor.

Cimbomlu bant takıp beyaz saçına,
Götürdük ninemi kupa maçına,
Futbolun sevdası düştü içine,
Her hafta stada kaçıp gidiyor.

Gel de, serserinin kızma haline,
Bilemiş satırı sokmuş beline,
Su dökemez değme kasap eline,
Irakip takımı biçip gidiyor.

Doğunca nur topu gibi bir uşak,
Koydular adını Benjamin Toşak,
Futbolcu vesselam şu bizim kuşak,
Şampiyonluk andı içip gidiyor.

Maçtan sonra çıkmam, ben, balkonuma,
Kaçırdım korkudan geçen donuma,
Kastı var galiba tatlı canıma,
Etrafa kurşunu saçıp gidiyor.

Hele bakın dostlar şunun tipine,
Göbek dönmüş, büyük aygaz tüpüne,
Değmeden ayağı futbol topuna,
Rasim, bu dünyadan göçüp gidiyor.

Rasim Köroğlu

Araba

Biz de bir araba almadan önce,
Özenir herkese bakar giderdik.
Kim derdi ki hemen alıverince,
Garip başımızı yakar giderdik.

Çocuklar itirir, hanım çekerdi,
Konu komşu çıkar, seyre bakardı,
Benzini bitince yağı yakardı,
Dumanı havaya diker giderdik.

Arada sırada basarsa marşı,
Sesinden ayağa kalkardı çarşı,
Kurulup içine ellere karşı,
Kasıla kasıla çeker giderdik.

Arıza yapınca verirdik tehir,
Uçmadık ne dere kaldı ne nehir,
Zindana dönerdi koskoca şehir,
Vurunca direği yıkar giderdik.

Yollara düşerdik sabah ezanı,
Pikniğe varırdık yatsı zamanı,
Lastiklerin yoktu dini,imanı,
Günde üç beş kere söker giderdik.

Rampayı inerken benzerdi kuşa,
Dolardık içine eğlene, coşa,
Hanımı çekmezdi vursak yokuşa,
Gahi evli gahi bekar giderdik.

Vurdukça, çarptıkça boyardık onu,
Üzerinde vardı her rengin tonu,
Dönmezdi arada direksiyonu,
Yoldan şarampole çıkar giderdik.

Delik deşik idi altının sacı,
Yerlere değerdi ayağın ucu,
Kaç kere düşmüştü içinden bacı,
Yolcuyu yollara döker giderdik.

Eskiydi koltuğun çulu çaputu,
Rüzgarda uçardı hep ön kaputu,
Sanırsın mübarek müzikli kutu,
Sesinden kulağı tıkar giderdik.

Evden sanayiye zar zor varırdı ,
Nerde usta görse, orda dururdu,
Çırak kızar, kalfa çekiç vururdu,
Sağlam kalan yeri büker giderdik.

Sermayeyi sardık ala kediye,
Almazdı kimseler, etsek hediye,
Rasim der ki nazar değmesin diye,
Her yanına boncuk takar giderdik.

Rasim Köroğlu

Boşadı

Çürük Ahmet otuz iki avradı,
Kandırıp üst üste aldı boşadı,
Daha ilk celsede işi kavradı,
Hepsine bir sebep buldu boşadı.

Kırk kapıya dünür gitti nenesi,
Otuzunda avrat gördü sinesi,
Düşük çıktı Döne Kız’ın çenesi,
Dırdırdan usandı, yıldı boşadı.

Neriman kör idi, Ayşe sağırdı,
Necmiye' nin eli biraz ağırdı,
Kezban geldiği gün ikiz doğurdu,
Bak şu işe dedi, güldü boşadı.
*
Televizyon, radyo kendine kaldı,
Yatağı, yorganı Fadime aldı,
Sıra yerde duran halıya geldi,
Onu da ikiye böldü boşadı.

Saymakla biter mi kâfir'in suçu,
İmam nikahlıydı avradın üçü,
Sarılıp giderken Ayten'in göçü,
Ardından teneke çaldı boşadı.

Hacıdan getirdi güzel Serap'ı
Veresiye aldı gidip şarabı,
Canından bezdirmek için arabı,
İçip içip eve geldi boşadı.

Türlü derdi çeker iken Nezahat,
Üzerine kuma geldi Sebahat,
Üzülmedi öldü diye Nebahat,
İki rekat namaz kıldı boşadı.

Bir şarkıcı kadın almıştı bardan,
Bütün köylü bıktı cazdan, gitardan,
Şikayet gelince Koca Muhtar'dan,
Babasına haber saldı boşadı.

Avrupa'da geçti sekiz, on ayı,
Bir Alman kocadan aldı Helga'yı,
Ondan da kaçırdı Süleyman Dayı,
Elleri böğründe kaldı boşadı.

Böyle evlat olmaz ben gibi erden,
Diyerek fırladı olduğu yerden,
Kopyalamış dedi komşu Ömer'den,
Hacer'in suçunu bildi boşadı.

Nikah memurunun canına yetti,
İlçede evlenme cüzdanı bitti,
Beşini nikahsız idare etti,
Hepsini gönlünden sildi boşadı.

Dokuz avrat daha aldı sırayı,
Rasim der ki, O da buldu belayı,
Boşayamaz denen Cadı Nuray'ı,
İnat için kendi öldü boşadı.

Rasim Köroğlu

Hastahane

Rüyada gördüğüm hastahaneye,
Girenler canından bıkar dediler.
Ya oynatır gider tımarhaneye,
Ya toprağa gözü diker dediler.

Sünnete götürdük küçük Enis’i,
Kökünden kesmişler tutup penisi,
Yerinde çıkmazsa eğer yenisi,
Kalıversin bu da bekâr dediler.

Depreşti Osman’ın kabızlık huyu,
Yedi metre vardı hortumun boyu,
Sıktılar karnına sabunlu suyu,
Şimdi dere gibi akar dediler.

Biri kana biri idrara baktı,
Herkes suçu başka birine yıktı,
Fatma’nın kocası hamile çıktı,
Doğurur çocuğa bakar dediler.

Çıkınca doktorun acele işi,
Yarı açık kaldı hastanın döşü,
İğne iplik alıp evinde eşi,
Oturur güzelce diker dediler.

İçinde unutmuş doktor makası,
Hemşirenin düşmüş naylon tokası,
Sağlamsa hastanın siniri, kası,
Hela'ya gidince çıkar dediler.

Acıyorum Rasim senin haline,
Düşürdün bunları halkın diline,
Geçersen birinin eğer eline,
Vallahi canını yakar dediler.

Rasim Köroğlu

Sosyete Sofrası

Kurulmuş masalar sosyete işi,
Her gelen oturdu bin bir poz ile
Olsaydı ortada anamın aşı,
Doyardı şu karnım belki haz ile.

Bir sohbet başladı şubattan, marttan,
Konçerto dinledik Bach'dan, Mozart'tan,
Hiç haberim yoktu böyle bir şarttan,
Yenirmiş yemekler meğer caz ile.

Bıçaklar sağ ele, çatallar sola,
İcat edenlerin gözü kör ola,
Her lokmadan sonra bir saat mola,
Kimsenin işi yok burda hız ile.

Çatalın ucuyla aldı tabaktan,
Silmedi boyayı pembe dudaktan,
Değmeden geçirdi dilden, damaktan,
Hap yutuyor sanki hanım doz ile.

Boğazım yandı da dilim küçüldü,
Sinirler gerildi, damar açıldı,
Gözlerimden sanki ateş saçıldı,
Yutunca viskiyi birden buz ile.

Keser iken kucak kucak odunu,
Kesemedim burda tavuk budunu,
Dalga geçti erkek ile kadını,
Dürtüp birbirine şöyle diz ile.

Herkes güzelleri aldı bitirdi,
Kimisi kaldırdı dansa götürdü,
Benim şansım yine kötü getirdi,
Oturdum altmışlık taze kız ile

Rasim der ki, beni kimler getirdi,
Ben yemedim, yemek beni bitirdi,
Bütün kazancımı aldı götürdü,
Ödenmezmiş hesap burda az ile.

Rasim Köroğlu

Yüzüme tükür

Marifetse ben de herkese çanak,
Tutamazsam eğer yüzüme tükür.
Puroyu yakıp da üst üste bacak,
Çatamazsam eğer yüzüme tükür.

Bilmez mi sanırsın sen beni hile,
Saflığımdan hep bu çektiğim çile,
İstesem deveyi hamutu ile
Yutamazsam eğer yüzüme tükür.

Olmasa içimde Allah korkusu,
Sonradan çıkarsa çıksın kokusu,
Sekiz kilo süte, dokuz kilo su,
Katamazsam eğer yüzüme tükür.

Bütün köylü şahit olsun çabama,
Kırk gün düğün, dernek kurup obama,
Anamı boyayıp kendi babama,
Satamazsam eğer yüzüme tükür.

Şimdiki sevdalar hafif tonajda,
Leyla yüz vermezse, yılışır Ajda,
Uzanıp yanına yazın plajda,
Yatamazsam eğer yüzüme tükür.

Korkmuyorum yaşın seksen beşinden,
Güzelleri sarmak için döşünden,
Baston ile seke seke peşinden,
Yetemezsem eğer yüzüme tükür.

Gündüz âlim olsam, gece hovarda,
Böyle yapmıyor mu kalanlar darda,
Kandırıp safları her gün kumarda,
Ütemezsem eğer yüzüme tükür.

Solistler bağırır, hoplar ahali,
Böyledir müziğin şimdiki hali,
Ben de star olup karga misali,
Ötemezsem eğer yüzüme tükür.

Yediğim içtiğim anlımın teri,
Rasim der kalsam da kemikle deri,
Haramı elimin tersiyle geri,
İtemezsem eğer yüzüme tükür.

Rasim Köroğlu

Zarife

Cımbıldak zarife köye gelince
Bütün köylü âşık oldu yürüdü
Gerdan kırıp fettan fettan gülünce
Herkes arkasına doldu yürüdü

Kasap Hasan türlü dilek diledi
Kurban kesmek için bıçak biledi
Ayyaş oldu köyün bütün veledi
Sarhoşlar kafayı buldu yürüdü

Ölmüş idi Çil Ahmet’in karısı
Çocuklara yeter dedi gerisi
Zarife’nin olsun diye yarısı
Evini ikiye böldü yürüdü

Çoluk çocuk yardım etti göçüne
Bayram geldi sanki köyün içine
Muhtar Emmi jöle sürdü saçına
Kotun dizlerini deldi yürüdü

Sokaktan geçince Zilli Zarife
Derman geldi hasta yatan Arif’e
Tutamadı onu kızı Şerife
Bastonu eline aldı yürüdü

Çoban Durmuş gitar aldı eline
Zarife’yi türkü yaptı diline
Herkes baksın dedi kendi malına
Davarı meraya saldı yürüdü

Eblek Ahmet delilerin beteri
Tırlattı kafayı giydi foteri
Gaz tenekesini yapıp bateri
İki değnek aldı çaldı yürüdü

Zarife’ye almak için fistanı
Kambur Musa toptan sattı bostanı
Rasim’in yazdığı garip destanı
İşiten ahali güldü yürüdü.

Rasim Köroğlu

Zalimin kızı

Söz ile edemem ilanı aşkı,
Bakışımdan anla zalimin kızı,
Yıkıldı gönlümün sarayı, köşkü,
Çöküşümden anla zalimin kızı.

Böyle bellettiler edebi, arı,
Göz göze gelmezmiş erkekle, karı,
Utanıp kafamı şöyle yukarı,
Dikişimden anla zalimin kızı.

Nereden düşürdüm sana göynümü,
Uçurdun aklımı, aldın beynimi,
Ciğer görmüş kedi gibi boynumu,
Büküşümden anla zalimin kızı.

Geziyom peşinde hep sinsi sinsi,
Güler mi dünyada garibin şansı,
Hacı Mahmut Emmi sürdü esansı,
Kokuşumdan anla zalimin kızı.

Bazı annacına geçip duruyom,
Sen bakınca türlü renge giriyom,
Tutmuyo dizlerim, bir hoş yürüyom,
Sekişimden anla zalimin kızı.

Büyüde, sihirde olsa keramet,
Avratsız kalmazdı Muskacı Ahmet,
Her yola başvurup bin türlü zahmet,
Çekişimden anla zalimin kızı.
*
Ağabeyin bozdu benim işimi,
Belaya sokacak bir gün başımı,
Görür görmez otuz iki dişimi,
Sıkışımdan anla zalimin kızı.
*
Böyle mi olurmuş sevdanın hası,
Rasim der, atacak kafamın tası,
Âşık usandırır nazın fazlası,
Bıkışımdan anla zalimin kızı.

Rasim Köroğlu