|
Aşk - Şiir Dünyası kategorisinde açılmış olan İçses konusu , ...
| LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
14.09.2012, 13:05 | #1 (permalink) |
“Geçti artık,göğsümdekuş barınmaz anladım. ” (Metin Altıok) | İçses Sesim kısık, yüzük asık, üzgünüm kendimce. Yaşlar akıyor gözlerimden var gücüyle. Hıçkırıklara boğulmuş bir haldeyim, Tek şey var Gözlerinde gördüğüm, O da acımasızca terk edilişim. Günbegün öldüğünü bilmek mi dersin zor olan, Ya da vakti gelmemiş bir ölümü arzulamak mı? Aşkın rengi kırmızıdır bilirim. Ölümün rengine denk bir kırmızılık; kopkoyu Kan kırmızısı benzeri, Tıpkı gözlerimin ağlamaktan büründüğü kırmızı gibi. İntihar hüznü var derinlerde bir yerde, Seni koyup gitmek arzusu içimde, Senin yaptığın gibi fütursuzca. Ardımda bıraktığım gözü yaşlı insanlara değil, Bir ruhsuzun sebebine el sallamak dünyaya üzer beni! Ruhunu şeytana satmış, Vicdanından bi[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL] bir elkızı uğruna, Gel etme yalnızlığım, yapma! Oğuz Bal
__________________ ''Beni anlamadın demeyeceğim. Beni anladın. Zaten en dayanılmaz acı buydu. Sen beni anladın. Anladığın halde canımı yaktın..'' (Frida Kahlo) |
Yukarı'daki Konuyu Aşağıdaki Sosyal Ağlarda Paylaşabilirsiniz. |
| |
Forum hakkında | Kullanılan sistem hakkında |
| SEO by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc. |