|
| |||||||
Aşk - Şiir Dünyası kategorisinde açılmış olan Kahraman Tazeoğlu Şiirleri konusu , ...
  |
| | LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
14.09.2012, 19:40
| #31 (permalink) |
| Root Administrator   |  Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Unutulmuş Yaralarıma Tuzdur Adın Unutulmuş Yaralarıma Tuzdur Adın.. Kavgadır Kalbimin Gözündeki Fer.... Bir Devrimin Eskimiş Yüzüyüm... Derinimde Puslu İhtilaller Yanmış Süt Kokulu Sabahların Eşiğinde Bekleyen Gece! Bana Göz Kırpıyor Kalabalık Yalnızlığım Şimdi Arsızca... Fütursuzca Kimi Nerde Arayacağımı Sordum Mavi Gözlü Hüzne Dedi “Geç! Aşkı Geç!...” Geçemedim.... Yedi Geceyi Geçtim. Yedi Güvercin Vurdum. Yedi Yıldız Biçtim. Yedi Nehir İçtim. Yedi Dağ Ezdim. Yedi Yemin Verdim. Yedi Gül Derdim. Ve Yedi Kez Titredim Bakışlarının Sırtında. Bir Eren Geçiverdi İçimden O Vakit. Dedim “Kimi, Nerde Arayayım?!” Dedi “Vur! Aşkı Vur!..” Vuramadım... Bir Tutam Hayat Buldum. Kokmuştu. Çekilmişti Bütün Suları. Unutulmuştu Bütün Sözler. Ve Sanki Görmek İçin Kapanmıştı Gözlerin Ayağına Ölüm. Ölüm Kör Müydü? Bir Cebinde Birikmiş Kan Buldum Kullanılmış Hayatın. Alıp Bağrıma Bastım. Sonra Biraz Daha Yokladım Ve Bir And Buldum Sol Dikişte. Dedim” Kimi, Nerde Arayayım?!” Dedi “Sök! Aşkı Sök!..” Sökemedim... Bir Şiir Yazdım Kalbine. İçinde Kalbin Hiç Geçmedi. Bir Çığlık Çığırdım Utancın Yüzüne. Karanlık Çatladı. Kalbin Issızlığına Yağmur Gibi Düşürdüm Şimşekleri. Ve Gözlerime Çark Ettim Karabasanları. Bir Elimi Sana Verdim Ötekini Aramadım Bile. Bir Yangın Geçiverdi Yamacımdan. Dedim “ Kimi, Nerde Arayayım?!..” Dedi “ Kır! Aşkı Kır!..” Kıramadım... Eşkıya Bir Kahır Biçti Ömrümü Sonrasında Canhıraş Kavgalar..Küskün Ölümler... Aynı Yollardan Geçtim..Farklı Sehpalarda İdam Edildim Ve Unutmanın En Deli Yükünü Taşıdım Ben, Sözlerinin Kahpe Yüzünde!!! Yalanın Ve İhanetin İnsafsızlığı Bendeydi... Benden Soruldu Uykusuzluğun Yük Olduğu Gecelerin Hesabı! Aşkı Geçemedim, Vuramadım, Sökemedim, Kıramadım!!! Kendime Kaldım... Kendimi Topladım. Tuttum Elimden. Bağladım Gözlerimi “Aşk!” Dedim Attım İçime Seni... Sonrası Kimsenin Kalbini Meşgul Etmeyecek Kadar Basit: İçimde Bir Sen Aşk İçinde... İçimde Bir Ben Bir Sen İçinde İçimde Bir Biz Bin Hiç İçinde... Sırrın Kalemine Perde İndirdim Ve Ben Bir Kez Daha Ye-Nil-Dim!!! |
 |  |
|
14.09.2012, 19:40
| #32 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Usta Umrumdan taşıyor zamansızlığım. İsmin içimde titriyor, sesin sesime düşüyor; ses veriyorum... Oysa sen en sağır yarasın yüreğimde... Gözlerini günceme düşürdüğümden bu yana, yorgunum gitmelerin tümüne. Gözlerini günceme düşürdüğüm günden bu yana, dipnotlarda çürüyor sevda adına ne varsa... Meğer ne çok beklemişim gelmeyişlerini. Sen beni anlarsın be usta ne garip sıkıntıdır şu suskunluğuma en uygun makamı bulamamak. İçimin buz kestiği yerden çıkıp geliyorsun gözlerime. Sen geldiğinde ise düşürmüş oluyorum düşünden kendimi... |
| | |
|
14.09.2012, 19:40
| #33 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Uyanma Diye saçlarını rüzgara satan kıza... Uyanma diye açık pencereden içeri koşan sesleri yuttum Şafak söktükçe ben diktim Dimdiktim Eğilmedim Uyansan belki gidecektin Caddelerde canhıraş kamyon sesleri Caddelerden kırık farları topladım Yoksa uyanacaktın Yaz sıcağında tavla şakırtıları Kulağından kırık zarları topladım Bir vakit yastığından saçların aktı Ak değil karaydı Uçları kırıktı Dallarındı Kırılmış dal uçlarında sabahladım Uyanma diye Sayıklamalarını ayıkladım Sesli harfleri çıkardım Seslerini kulağına yasakladım Duysan belki uyanacaktın Sana bir şiir yaz'dım Bir şiir sonbahar Yanında kal'dım Uykunda firar Uyanma diye Gökyüzünden en parlaklarını çaldım Gecene uzak yıldızlar kaydırdım Uyanma diye uyanmaları içime sakladım Sabah ezanlarını senden kaçırdım Yüzüne baktım Yüzsüzlüğümden utandım Derin uykuna düştüm Rüyana masal Boyundan geceye düştü yastık Ellerimle saçlarına yas'tık Sayamadım kaçtık Geceyi sana yazdık Ölme diye nefesini dinledim Sen aldın ben verdim Ben verdim sen aldım Yoksa uyuduğumu sanacaktın Uyanma diye ben öldüm Ölmezsem uyanacaktın |
| | |
|
14.09.2012, 19:41
| #34 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Uykucu Kedi son şiirde sustu bizi devrik bir cümleyim şimdi onarma beni hangi cama baksam kırılıyorum yalnızlık uyuyup sen uyanıyorum şiir döküyorum kirpiklerine gül damlatıyorum içine sen kuş öksürüyorsun beni söylemediklerimden terk ediyorsun sonra mavi susuyorsun ah uykucu kedi hayat uçurumu bu kıyısındasın ne düşersin ne kalırsın sana saklıyım çaldırma beni sakın |
| | |
|
14.09.2012, 19:41
| #35 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Yanlış Anla Beni keskin bıçak aşkının kestiği damarımdan fışkıran ayrılığı intihar ediyorum kırık şakaklarıma yapıştırdığın teselliyi dudağımda uçuklattım gidiyorsun yağmurun kızı çekmişsin pimini ayrılığa gözlerinden ağrılar sızıyor çığlığını yüklerken gemilere geldiğin her yere yabancısın içinde taşıyorsun katilini tokada doydu yüzünün sol yarısı kalın bir kalem altını çiziyor şimdi kanat sürçüyorsun bir gidişe ardında gurbetleşen kavuşmalarımız yakıştırıyor her intiharı bana benden çok sağanaksın parmaklarımın ucusun yaktım ve içtim dön ve gül gül ki gözlerim çiçeklensin yalanlarla saklıyorum sevdamı ne olur yanlış anla beni |
| | |
|
14.09.2012, 19:41
| #36 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Yitikliğimize Birbirimize dokunmalarımız korkak kelebeklerdir, dokununca renkleri yıkılan... Çünkü küskün çocuklar inanmazlar. Ki inanmak küskün bir çocuğun en büyük kan kaybıdır. Susarım içimde bir yangın başlar. Dokunsam arta kalan sen, kül olan ben. Taş duvarlar yanmaz bilirim. Büyük yangınların isini giyinirler. (ama nafile.. hiçbir kalem ve hiçbir ben, sonraki sayfada aynı sen’i bulamıyoruz. uzaklar hep uzak kalıyor sevdaya... sen yine de artık sesime düşme.) Her gece gözlerimden hatıralar çalınmış. Bir denizci ağ atmış yalçınlaşmış düşlerime... Düşmüşüm. Bir ses... giden gitmiştir demiş... Susmuşum... Bir baharın bedeliydi bu... |
| | |
|
14.09.2012, 19:41
| #37 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Yitirilmiş Ne Varsa Çirkin çiçeklerle dolu katil bahçelerinde dolaştım, Dalgındım, Bıçak sırtı yaşamalarım, penceresizliğim Ve öksüz düşlerim vardı ceplerimde, Uğultusuzluğumu özlemiştim, Hala bir ceylan ağlıyordu içimde, hiç yoktan vurulan.. Senin şehirlerin uyurken, Benim gözlerimi bıçakladılar. Kör bir balıkçıyım şimdi, Denizlere sarılıyorum Hiç görmediğim vapurlara el sallıyorum Rüyalarım da yaşlanmıyor Kaybolan eylül gemilerimi, Sonbahar sesiyle çağırsam gelir mi? Ah vurulası yüreğim Süpüremedin kapından yalnızlığı Örselenmiş paslı yüreğim Ellerim yumuk orman karanlıkları omuzlarımda Ve ardından ağlayan ezgisiz türkülerdi gözlerim Senin gözlerinin pusuna saklanıp Senden kalan bu yıkıntılar arsında Bizi büyüten ellerini aradım, Öpülesi ellerini Susuşlara prangalı dil Kanlı düşler kuyusunda Ölüm çığlıkları atabilir Gözyaşı göllerinde durulanmalar vaktinden geliyorum Sonunu hep unuttuğum Dilsiz şarkılarım vardı inleten Şimdi o şarkılar beni unuttu Yıkık kentler konuşmaz bilirim Cam kırıkları ve kırık dallar var İncinen yüreğimin yaralarında Ve bilir misin? Güller hiç uyanmaz bu vadide Gözlerin düşer aklıma An gelir şavkın vurur yüzüme O zaman vakit ölüm olur dudağımda Kaçsam yakama yapışır gözlerin Yılları ve yolları Ödünç aldım Yastığımdaki çukura dolan korkulu geceden Düş düşkünü çocukluğumu çalmış namlı sevdalılar Üstüne üstlük sensizim Yani gölgesiz dolaşıyorum Artık intiharlarda öldürmez beni Yüreğimde konaklayan hüzünler Senden gelir Al dün gece seninle yoğurdum bu şiiri Ekmek buğusu mübarekliğinde Sıcacık Nasıl olsa sana çıkmayan yol yok Kaybolabilirim kuytularda Dalıp dalıp giderim başka diyarlara Bir gün dönmeyiveririm Ama sen Yine de biriktir gözyaşlarını Belki bir gün Tutuşturur seni bensizlik Belki bir gün Sende beni ağlarsın Hoyratım benim Şafaklar düşmüş alnına Kırlangıçlar uçmuş koynuna Bak Hala aynı şarkıda irkiliyoruz Bu aşkın adresi dursun sende, Kelepçeli kuşlar Yuva karmadan gözlerimize, Belki geri döneriz Ve geri veririz birbirimize Yitirilmiş ne varsa |
| | |
|
14.09.2012, 19:41
| #38 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Yoksun Ya Yoksun ya Gençliğimin deli rüzgarları da yok Ve yoksul düş baharlarım Neler kalmadı ki sende Çaresizlik karabasanlarının çıkmazları Avuntuzus saplantıların açmazları Deli düşler Yoksun ya Kim anlar şimdi bu yüreği Sensizlikte ne yapılır bilmem ki Aşkın tepelerinden böyle apansız düşmedim Ilık tebesusumler vaktine beş kala solan Kahkahalar gibiyim Yarısında yutulmuş Sevinç çığlıkları dolu boğazım Seni özlemeyi bile yakıştıramıyorum kendime Yoksun ya Buruşturulup atılmış mektuplar gibiyim İçimdeki yürek boşluğuna yoldaş Gülüşüm bükülü kaldı dudağımda Sana sargın kalmak vardı gül yüzlü Bu aşkın üstü Böyle örtülür müydü |
| | |
|
14.09.2012, 19:42
| #39 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Gittin… “Asla gidemem” diyendin ve ben bilirdim asıl gidenlerin “asla” diyenler olduğunu… Başını yasladığın bir duvar önüydü çarpıştığımız yer. S-özümüzden dökülen yaraları toplamak için eğildiğimizde fark etmiştik var(sız)lığımızı Geceydi… Uykularımı satılığa çıkarıp almıştım uçurumvari bir duvar kenarından yüreğini... Karanlığın en sert muhtıralarını ve siyahın en örtücü, en ısıtan, en matem yanını taşırdın ela gözlerinin esmer bakışlarında… O günden affetmiştin gel(e)meyişlerimin suçunu… Suçlamadan, özür beklemeden… Dedim ya, Geceydi… Kızıl bir cemre bekledin şafaklarına, düşmedi… Adına ihanet bir inatla en ayaz yanlarından vuruldun zemherice… Kor halinde kar düştü yüreğine. Çığlara isyanla silkindin ölüm kadar kara bir vedanın altından. Gözlerindeki sellere verdin “kal” denilmeyişlerinin isyanını… Gittin… Oysa ne çok “kal” kaldı dilimde dökülemeyen… İstanbul’dum, surlarımdaki Ulubatlı sen! Kendini fethime kurban eden… Bana mavi bir kent bırakırken, sana kerbela, Beyrut, kandehar, düştü. Bana kızıl laleler, sana kan revan düştü… Mülteci kamplarını taşıdın içinde.Aşkın en eşkiyası bile siyahına sığındı. Geceydi, s-aklardı karasında, setrederdi günahları… Başını öne eğmiş razı oluşlarından anlardım Kays’a selam verip geçmişliğini… Kaldır başını! Yıldız çoğalttım sen karası gözlerimle adının semasına… Sen sana kayıpken bulduğum duvar dibi yalnızlıklarına yoldaş olsun gözlerim. Leylin en koyusunda, akrep yelkovana sarıldığında dön, içine bak! Bak ki, sen bana kaybolma… Her şeyimin var sayıldığı yok(sul)luğumda sen h-içkimsemdin Dilimde infaz edilen her “yar” sözcüğü için cellada bilendin. Celladın boynu senin için kaç kez giyotine geldi, vur(a)mayan bendim… “sevmek bazen gitmektir” derdim, sözümü sırtıma asıp da gittin… Şimdi, sırtımdaki ceset kokan bu vedaya kaç ömür dayanır bu “aşk” dediğin? Gittin… Gitar tınısında inleyen yetim bir deniz kenarı kaldı gözümde… Diz(eler)ine baş koyduğum şair de gitti… Hançerimsi bir gülüşle, yaraya basılan bin bir kelimen nerde? Ya doğmamış çocuklarına kefen biçen o katil anne? Kapanan gözlerim dündönümlerine kar etmiyor artık… Oysa, gün boyu biriktirirdim sırlarımı dilimde harf harf Gece’me… Bu gün bitimsiz artık, bu gün tam onbin ay… Yazgısı adına yakışanım!... Bil ki; gayrı adım LeYL-i LâL… |
| | |
|
14.09.2012, 19:46
| #40 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Günün gecesine çeyrek var. Kalemiminse; günaydınlığına “bir” var. Tüm satırlarım hala uyanmamışken, hadi git harf harf tümcemden. Şimdi gün için gece, kalem için sabah. Hala gerçeğimde yok; ama satırlarımda gizli ismin. Sana yol almaktan yorulmuş son nidamı savuruyorum göğüme; HADİ GİT HARF HARF TÜMCEMDEN… KALMA BENDE…" Belirgin bir ölüm şekli arıyorum Nerde kalacağımı bilmeden Alışılmadık görülen düşlerimin peşinden koşuyorum.. Harabelerinizde çocuğunu kaybetmiş Öksüz, masum, enkazdan çok hasarlı kurtulmuş oyuncak gibi Kendime yeni bir çocuk arıyorum.. Kendime her gece dağ gibi bir mektup yazıyorum.. |
| | |
|
| Yukarı'daki Konuyu Aşağıdaki Sosyal Ağlarda Paylaşabilirsiniz. |
| |
| Forum hakkında | Kullanılan sistem hakkında |
| | SEO by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc. |
10Beğeni
Normal
