Sonbahar Şiirleri

[SrKn]

Sonbahar Şiirleri

ADIM SONBAHAR

Nasıl iş bu
her yanına çiçek yağmış
erik ağacının
ışık içinde yüzüyor
neresinden baksan
gözlerin kamaşır

oysa ben akşam olmuşum
yapraklarım dökülüyor
usul usul
adım sonbahar

Attila İlhan
------------------
SONBAHAR

Geldi artık sonbahar,
Sarardı hep yapraklar.
Rüzgar çok sert esiyor.
Yapraklar dökülüyor.

Gündüzler kısalıyor.
Gecelerse uzuyor.
Güneş eskiye göre
Daha erken batıyor.

Renk renk çiçekler soldu.
Artık sonbahar oldu.
Evlerin dört bir yanı
Elma ,armutla doldu.

Havalar serinledi.
Kuşlar döndüler geri.
Uçmuyor kelebekler
Göçtü gitti leylekler.

Müfit AKSAKAL
-------------------
MEVSİM SONBAHAR

Mevsim yine sonbahar
dışarıda lapa lapa kar
ve dışarıda fırtınalar
yüreğim mahzun,
gönlümde hüzün var.
Uyku girmiyor gözlerime
yine sokaklardayım.
Sokaklar ıssız
ve sokaklar tenha
tüm şehir kar altında.
Ben seni düşünüyorum
bu ıssız tenha sokaklarda.
Bu sokak sizin sokağınız
hatırlamıyorum bu gece
kaç kez geçtim bu sokaktan,
her geçişimde
durup ta pencerene baktım
kapını çalmak geldi içimden
birtürlü yapamadım..
Son kez görmek istedim seni
körkandil sokak lambalarının
aydınlattığı bu gecenin sabahında
terk edeceğim bu şehri.
Bu şehir senin kadar vefasız
Bu Wiesloch senin kadar acımasız
işte bu yüzden
körkandil sokak lambalarının
aydınlattığı bu gecenin sabahında
sessizce terk edeceğim bu şehri..
Bu şehir hüzün dolu
Bu Wiesloch çekilmez oldu.
Bu yüzden apansız
bu yüzden habersiz vedasız
terk edeceğim bu şehri.
Belki özlersin,
beklersin geceleri pencerende
belki merak da edersin
nerde kaldı diye yolumu gözlersin.
Kapına hergece bıraktığım
birtek gülü arar gözlerin
ama gül yoktur kapında
üzülür mahzun olursun..
Kimbilir belki de beni
o zaman yokluğumda anlarsın !
Dönerim belki yıllar sonra
yine böyle karlı
yine böyle fırtınalı bir günde
vefa ararım, dostluk ararım
sende ve bu şehirde.
Belki çalarım kapını yine
en sevdiğin bir gül demetiyle
sen açarsan kapını eğer
güler yüzle tebessümle
işte o zaman kalırım bu şehirde.
Wiesloch'a bahar gelir
sevgiler dostluklar filizlenir
Bir başka aydınlanır geceleri
bu şehrin sokakları caddeleri.
Seher yeline döner fırtınalar
mehtap güler gökyüzünde
göz kırpar yıldızlar sevenlere
dolaşırken mutluluk içinde el ele...

Şerif Coşkun