Karanlıklar Yakışır Benim Yalnızlığıma..

[Orhan-38]

Yokluğun Yalnızlık, Yokluğun Yüreğimdeki En Derin Çığlık...
Neresinden Dalsam Hayata Hep Bir Yer Açmak İstedim Sana..
Sen Orada Olmalıydın, Hep Yanıbaşımda...
Ne Zaman Yokluğunu Hissetsem İnadına Çağırdım Seni...
Kokuna Nefesine İhtiyacım Vardı...
Sen Gitmemi İstedin Benden Ben Senden Gidemedim...
Senden Gitmek Kolaydı Belki Ama Zor Olan Birşey Vardı...
Zor Olandı Beni Sende Tutan...
Bırakması Zor Olan Birşey Vardı Sende Ya da Birşeyim Ama Ben Bırakamadım O Bırakması Zor Olan Şeyi...
Ben Senden Gitmedim Diye Sen Benden Gittin...
Oysa Anlamalıydın Gitmenin İmkansız Olduğunu...
Gidenin Tek Adının Olduğunu...
Gitmenin Ölüm Olduğunu, Soğuk Bir Ölüm...
Anlamadın Ya da Anlayamadın...
Yoksa Anlamamak İşine mi Geldi?
Sen Hep Umursamayan Oldun, Hep Değer Vermeyen....
Ben Boş Umutlarla İkimiz İçin Bin Bir Hayal Peşindeyken Belki de Aklında Bile Değildim Ben...
Ne Üşüdüğümde Isıtır Sandığım Ellerin Vardı Yanımda Ne Teselli Verici Sözlerin...
Hiç Sevmedin ki Sen...
Sevemezdin de Zaten...
Basit Mutluluklar Peşinde Avunurken Ben Bir Gülüşünü Benden Kıskanırdın Sen...
Hep Üzendin Sen...
Hep Değer Vermeyen...!
Seni Aramak Ne Kadar da Zordu Sevda Kokan Satırlarımda...
Ne Kadar Zordu Her Seferinde Eli Boş Dönmek Yüreğinin Kapılarından...
Ne Çok Yaktın, Ne Çok Kanatın Canımı...!
Boş Ver Beni ve Git...!
Yaşanılanları Koca Bir Yalan Edip Kapıları Ardıma Kadar Kapa da Git...!
Ben Artık Aşkı Aramıyorum Senin Kuytularında...
Zincirle Yüreğimi Kapının Koluna...
Bütün Perdelerimi Kapa...
Işıkları da Söndür...!
Karanlıklar Yakışır Benim Yalnızlığıma...
Bu Yürek Yorgunluğunun Sonu-Başlangıcı Yok...!
Bu Hiçliğimin Öylesi-Böylesi Yok...!
Beni Düşünme...!
Boşver, Git Ama Kapıları Sıkıca Kapa...
Işık Girmesin Artık Dışarıdan....
Beni Yokluğuna Göm ve Git...!
"Canım" Dediğim Seni Canına Göm ve Git...!
Ben Seni Öldürmeyi Beceremiyorum İşte Anlasana...!!!

''Gönderilmemiş aşk mektupları''