Kaldım

Bu aşkın telafisi yok sevgilim..
Gittiğim her yerde ’’döneceğim’’lerle kaldım.
Başka bedenlere sığdırdım kalbimi,
Başka hayaller sakladım içlerine.
Telafisi olmayan tesadüfler yaşadım,
Umutlarımı serptim önüme,
İçimde gizledim en güzelini.
Adadım düşlerimi ömrüme,
Kan kırmızı kadehler kaldırdım şerefine.
Telafisi mümkün olmayan şiirler doldu ceplerime,
Okudukça hatırladım, yazdıkça unuttum.

Bu aşkın izahı yok sevgilim..
Ben hep mizahi acıları aldım payıma,
Payıma düşenlerle büyüdüm,
Fazlasıyla acılara bulandı kalbim.
Acılarla yoğurdum hayallerimi,
Acılarla ısıttım bedenimi.
Kaç gece ağladım acılara, sen hiç bilmedin.
Yüzümü gizledim mutluluklardan,
Yalancı bahara acıyla güldüm.
En gizli kahkahalarımda bile acılarımı sakladım,
En kederli anımda kendimi akladım.

Gittiğim yerlerden vuruldum hep,
’’Döneceğim’’ler kaldı dilimde.
Kalbime bir şiir kadar sızdım,
Suskunluklarıma arsız.
Ben bu aşkta dönemediğimle kal’dım...