|
Eylül'dür O Eylül'dür O Gidiş’in kokusu vardır üzerinde… Cüretkar güneşin sarı ışınlarıyla kavrulmuş, bronzlaşmış tenlere, ipeksi elleriyle yumuşakça dokunur Eylül… Ürperen tenlerin, sıcak ülkelere yolculuğa hazırlanan göçmen kuş sürülerinin, yeni başlayacak hayatların, sil baştan edilen dönemlerin, okul formalı çocukların ve kırılgan duyguların kahramanıdır Eylül… Güneşin parladığı ama yakmadığı, daha insaflı rüzgarların salındığı, uzun ve tülden elbisesini savura savura gelen serin bir mevsimin önsözüdür Eylül… Kıtalar, anakaralar, denizler en çok Eylül’de erişir doruğuna, güzelliğinin… Güz denen güzel mevsimin, ilk göz ağrısı, en güzel çocuğudur… Biraz hülyalı, hüzünlü, bazen ketum, suskun, şiir bakışlı bir çocuktur, Eylül… Saçları kızıl, gözleri sarıya çalan ela, ruhu bakır tonlarıdır Eylül’ün… En güzel düğünler sonbaharda olanlardır… Hazan mevsimi şarkıları, utangaç tablolar, su, hava, toprak, bu yüzden hüzünlüdür, bu yüzden mahçup, bu yüzden serin… Annesinin eteğinde, buğulu bakışları derin , gözleriyle konuşarak, kumral başını insaflı güneşe uzatmış, uslu ve mazlum bir çocuktur, Eylül… Adına roman yazılmış, pembe hayatlara isim olmuş kızıl bir rüyadır… Yazı uğurlamanın muzip sevinci, güneşin bedenlerde bıraktığı yorgunluğu dindirmenin arefesidir Eylül… Dışadönük, arsız, hareketli yazdan sonra gelen; utangaç, mahcup, duygusal çocuktur Eylül… Güneş, en parlak ışınlarını Eylül’de yollar yerküreye… EYLÜL, dünyanın belden yukarısının “kızıl” renkli düğünüdür… Kuzey yarımkürenin düğünü… Eylül, iyi gelir herkese…. Seda Çapçı |
| Saat: 13:40 |
Telif Hakları vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.