Seni seviyorum…”

İçimde kırılan, kırıldıkça yüreğime batan bu öksüz cümleye lütfen kulak ver!
Canım yanıyor…
Güzel günler bizi bekliyor, her şey çok güzel olacak inan!...
Lütfen inan bana!
Bana güven… Sıkı sıkıya tutman gerekiyor ellerimden. Sen yanımda olursan eğer başaramayacağım bir şey yok, aşamayacağım hiçbir engel yok seninle…
Her gece yatağın o kocaman boşluğuna sarılarak uyumak ne demek biliyor musun sen? Yalnızlığına küfürler yağdırıp hıçkıra hıçkıra ağlamak, gözyaşlarınla ıslanan yastığın diğer yüzünü çevirmenin ne demek olduğunu biliyor musun?
Bilemezsin…
Çünkü o kadar sevmedin beni ve ben sevip sevmediğini anlayabileceğin kadar yalnız bırakmadım seni!
Eğer bir hata varsa, suçluysa biri; ben kabulleniyorum…
Bu aşkın bütün günahı benim olsun; zaten her gün cehennemi yaşıyorum…
Allah aşkına anla biraz!
Tutunacak başka bir dalım yok, benim için ne demek olduğunu görmüyor musun? Biraz da olsa acımıyor mu canın, söylesene nasıl dayanıyor vicdanın? Seni öyle sevdim, öyle mutlu oldum ki seninle bulutlara çıktım.
Lütfen bana sırtını dönme, yere çakılırım…
Üzülmekten bahsetmiyorum sana! Kırılmaktan çok öte, incinmekten çok daha fazlası!
Hayatın sonu değil belki ama ölümün yarısı…
Ben kadere inanıyorum.
Ama kaderimde severken acı çekmek zorunda kalacak kadar ne yaptım bilmiyorum…
Öyle seviyorum…

alıntı