Ben Susuyorum, Sen, Anla

Ben susuyorum sen anla

Uzun cümleler kuramıyorum ben artık, kelimelerim yetersiz

Bekleyişler senle, sensiz ve sessiz.

Şimdi saatlerce anlatsam anlamazsın beni,

En iyisi günlerce susmak…

Belki o zaman anlarsın içimdeki burukluğun sebebini.

Aslında

Uzun uzun cümleler kurup kendimi yoracağıma,

Kısa cümleler kurup seni anlatırım bana,

Belki bu şekilde daha da az hatırlarım seni

Sensizliğe açılan kapıların ardında

Sessizliği yaşarım kim bilir?

Sanma ki sevdiğim için sana yazıyorum!

Ben, seni yazdıkça aklımdan çıkarıyor, unutuyorum.

Çünkü;

Kardelen Güneş’e aşık, Güneş Ay’a tutuklu,

Kimin umurunda ki bu?

Hem zaten Gözlerim seni ararken

Bana Yokluğunun bolluğu değil mi hediye edilen?