Bir oyundaymışım da, ebe beni unutup gitmiş gibi.
Yıllarca oyunun kaldığı yerden devam etmesini bekleyen bir çaresizdim.
Sobelenmek pahasına ortaya çıkıyordum ve kimseler varlığımı umursamıyordu.
Boğazım patlarcasına bağırıyordum;
Burdayım! Burdayım! Burdayım!…
(Tarık Tufan)

Bir insanın hayatına kaç aşk sığabilir? Ya da bir yüreğe kaç insanın eli dokunabilir? Aşk adına yüzlerce, binlerce tanım yapılmışken, bunca tanımın arasına birde kendi düşüncemi koymayacağım.

Sen, senin kontrolün dışında "ömrüm" dediğin insandan ayrılmak zorunda kaldın mı? Onsuz aldığın bir nefesi bile ona ihanet sayarken, ayrı şehirlerde yaşamak zorunda bırakıldın mı?

Peki ya sen hiç bir başka şehirden sevdiğinin kokusunu aldın mı? Elinde tuttuğun bu eser, senin de bir zamanlar yaşadığın, veya hala yaşıyor olduğun o tutkulu aşkın bir özetidir.

Aklını kaybetsen bile, aşkını kaybetmeyeceksin.

Unutma! Aşk; aklın değil, kalbin meyvesidir.