Ben Sensizim, Sen Sessizsin!



Büyüktü Sevdam Benim...
Kendimden ve Sevgimden Çok Emindim...
Sana ve Yüreğine Eş Bir Sevgi Vermek İçin Elimden Geleni Yaptım, Ama Görüyorumki Benim Sevdam Sana Uzak Düşmüş...
İlk Sana Şiir Yazdım...
Aşk'ı İlk Sende Tattım...
Kalbimin Kapılarını İlk Sana Açtım...
Ben Bir Gemiydim Sen İse Bir Liman...
Kıyılarına Karşı Ne Kadar Halat Attıysamda Uzağına Düştü Sevgili...
Ben Sana Yanaşamadan Dalgalar Aldı Götürdü Beni...
Sonunda Giden Sendin! Desem de Gitmek Zorunda Olan Bendim...
Senin Kıyıların Beni Kabullenmedi Sevgili, Senin Kıyıların Beni Kabullenmedi...!


Olmuyor İşte Bitmiyor!
Ben Sessizim, Sen Sessizsin!
Şimdi Hiç Tanımadığım, Hiç İhtiyacım Olmayan Acılar Yaşıyorum Tarifsiz...
Beynimde Sorular, Ruhumda Hak Etmediğim Acılar...
Her Gün Bir Soru Soruyorum Kendime Neden!?
Bitti Sandığım Anda Dikiliyor Karşıma Tanıdık Sorular Yeniden...
Sorularım Sorularla Boğuluyor Ben Gibi Nefessiz...
Anlıycağın Hiç İyi Değilim!
Unutursun Diyenlere İnat Büyüyor İçimde Hasretin...
Değmez Diyenlere İnat Canım Daha Çok Acıyor...
Sözlerin Bana Ağır!
Gözlerimde Buğu, Bakışlarımda Ötelerin Solukları, Ruhumda Hayal Kırıklığı, Sessizlik...
Ölüm Gibi Feryad Ediyor Sevdam...
Yüreğin Nasıl Diyenlere Tebessüm Ediyorum!
Oysa İçimde Poyrazlar, Acı Kış Haykırışları, Boynu Bükük Sonbaharlar, Kirpiklerimde Sıcak Çiğ Taneleri...
Anlıyacağın Yıkılıyor Üstüme Kış Gibi Sevdan...
Artık Boşuna Çabalamıyorum, Anlamsız Geliyor Çünkü Her Şey..
Sevgi Nedir?
Ben Niye Hiç Doyamadım Sevgiye?
Neden Yarım Kalan Bir Şeyler Oldu Hep?
Oysa ki Mutluluk Gözlerimde Parıldayan Bir Damla Yaştı...
Neden Sürekli Üzerine Bulutlar Yağmur Yağdırdı?
Sonu Belli Olmayan Bir Çıkmazdayım...
Anlamsız Bir Şekilde Kapılmışım Bir Hayale...
Nerden Geldiği Belli Olmayan Bir Öfkeyle Akıyorum Karanlıklara...
Cevapsız Kalmış O Kadar Soru Var ki...
Peki Benim İstediğim Neydi?
Tüm Bu Ümitsizliklere, Tükenmelere Karşı Beklentim Neydi ?
Senden Gelen Küçücük Bir Gülümseme!
Belki Etrafında O Gülümsemenin Kıymetini Bilmeyen Onlarca İnsan Var, Ama Bilmiyorlar ki Ben O Gülümsemenin Hayaliyle Yaşıyorum...
Anlamıyor ki Kimse Bendeki “Sen”i...!!!
Düşünmüyorum Artık...
O Kadar Yorgunum ki, Bende Bıraktığın Enkazdan Bahsetmeyeceğim...
Çünkü Sen O Enkazı da Defalarca Yıktın, Paramparça Ettin...
Bir Yara Kanarken Kanatılırsa Derinlik Artar Bilirsin...
O Yüzden Kalbimdeki Muazzam Yaranın Derinliğinden Söz Etmeyeceğim...
Kızamıyorum ki, Suçlayamıyorum Seni...
İnsan Can Damarına Kusur Bulur mu ?
Bak Dinle!
Can Damarım Diyorum...
Kaçıp Gitsen Neye Yarar ki !?
Zamanın Anlamsız Bir Diliminde Kaybolmuş Yaşanmışlıklar...
Su Gibi Akmaktan Öte Zift Gibi Yapışkan Zaman...
Akıp Gitmesi ve Beraberinde Her Şeyi Götürmesi Gerektiği Halde Üstümüze Başımıza Bulaşmış Tüm Hüzün....
Kaçıp Gitsen Neye Yarar ki !?
Yakamızı Bırakmıyor İstemesek de Zaman...
Günler Geçiyor ve Unutuluyor Her Şey...
Aslında Unutulmuyor da Sadece Göz Yumuluyor...
Zaman Değiyor Bir Yerden Yaralarıma...
Karmaşık Her Şey...
Hangi Dakika Ne Olacağını Bilmeden, Sadece Boşluğa Bir Boşluk Daha Ekleyerek Yaşıyorum...
Değersizleşiyor Her Şey, Tüm Anlamlar Kayboluyor...
Uzaklık, Yakınlık Her Şey Yok Oluyor...
Aynı Yine Günler, Suskun, Sakin, Yorgun...
Zamanında Sevgisiz Yüreklere Teslim Ettiğim Kalbimin Yere Düşen Parçalarını Topluyorum Şimdi Ellerimle...
Dayanamıyorum Gözyaşımın Yerlere Süzülüşüne...
Ve Ben ki Her Sevgiyi Bendeki Kadar Saf Sanırken Dayanamıyorum Kaygısız Bakan, Vicdansız, Yar Saydığım O Gülüşlere!
Bir Zamanlar Seviyorum Diye Başlayan, Şimdilerde İse Nefret Etmekle Bitirdiğim Her Cümlenin Sonunda Ben Bir Nokta Oluyorum !
Bugün Yada Yarın Güneşin Hangi Gün Penceremden Doğuşuna Şahit Olsam Bir Yıldızı Kaybediyorum !
Yaralı Bu Bedene Merhem Olsun Diye Tüm Çiçekleri Koparıyorum Dalından, Koparıyorum ki Nefretimin İhanetin Acısının Yaralarını Sarsınlar !
Şimdi Buralarda Çok Üşüyorum...
Zamanlı Zamansız Buz Kesiyor Ellerim...
Dudaklarım Morarmış, Kan Çanağına Düşmüş Gözlerimle Bakıyorum Yarınıma...
Benim Yarınım Yok ki !!
Ya Üç Gün, Yada Beş Gün!


Ben Seni Resimlerde Buldum, Hayalimde Sevdim...
Baktım Titredim, Baktım Ağladım, Ben Seni Her Seferinde Hayallerimde Sevdim...
Bitmeden Usanmadan, Yalansız Katıksız, En Büyük Aşk'ımla Sevdim...
Konuşmadan Sadece Gözlerine Bakarak Yaşadım Seni...
Hiçbir Zaman Cevap Alamasam da, Ben Sana Baktım...
Baktıkça da Ağladım, Baktım, Yandım Ama Sevdim...
Ben Senle Doğdum Yeniden...
Hayat Sayfamın En Başına Büyük Bir Tutkuyla Yazdım Seni...
Ben Seni Resimlerde Sevdim...
Kopuk Gecelerimin Sessiz Düşleri Gibisin...
Çığlık Çığlığa İçimde ve Sonsuz Bir Susuşsun Aynadaki Siluetimde...
Belli Belirsiz Düştüm...
Düş’tün...
Acımadı Canım Ama Bir Morg Soğukluğuna Sürüklenmişim Derin İç Kanamamla...
Susarak Öldürdün Beni!
Ağzının İçinde Yuvarlanan Harfler Bana Dair Olmadı Hiç ve Bir Kez Olsun Adım Çıkmadı Ağzından…
Üşüdüm!
Çok Üşüdüm...!
Morarmış Tırnaklarımın Kuytuları Bile Senle Dolu Ama Hissedemiyorum...
Dondum!
Bir Kez Olsun Sımsıcak Dokunmadın Bana...
Oysa Ben Sana Gelmiştim Kadınlığımla Değil Kalbimle...
Kalbin Bende Olsa Kadınlığımı da Bürünürdüm...
Senin Aklın Uzaklarda Benim Aklım Benden Çok Uzaktaki Sende...
Akılsızım!
Çok Uzun Zamandır Zamansız Yaşıyorum, Zamanlarım Fırtınalı Denizlerde...
Zamanlarım Gökyüzünde Derinlerde...
Deniz Dalgaları Hırçın Bu Saatlerimde...
Dalgalar Dev Kayalara Vuruyor Düşüncesizce...
Her Dalga Sesinde Senin Binbir Sesin Aklımda ve Kulaklarımda...
Gökyüzü Renklerim Fırtınalı Bu Saatlerde...
Gözlerimde ve Hafızamda Sen...
En Son Kalan Bendeki Sen...
Düşüncelerimin Arasında Kayboluşlara Karışıyorum Yine...
Yüreğim Yoğun, Kafam Karmakarışık...
Özledim Seni...
Özledim Bende ki Seni...
Hem de Çok...!


Bir Saniyede Olsa Senin Yanında Olmak...
Ellerim Ellerinin Arasında Veda Etmek İsterdim Bu Hayata...
Dalından Düşen Son Yaprağım Şimdi...
Son Nefesi Veriyor, Son Du'alarımı Ediyorum...
Biliyorum ki Bugün Olmadığın Gibi Yarında Olmayacaksın Yanımda...
Ve Ben Yağmuru Son Kez İzliyorum Belki de...
O Kadar İsterdim ki Son Yolculuğumda Yanımda Olmanı...
Ama Olsun, Hayalin Yetiyor...
Sen Yeter ki Dikkat Et Kendine...
Ben Bu Hayalle de Yaşarım...
Sonsuza Dek...
Hiç Vazgeçmeden...!!!
Düşlerinin En Derinirine Daldığın Vakit Sen Mışıl Mışıl Uyurken, Bir Garip Var Seni Düşünen...
Çok Denese de Atamayan Seni Kafasından...
Kırsa da Kendi Kalemini, Silemeyen Seni Defterinden...
Ne Senle Çok Mutlu Bu Garip, Ne Sensiz Bir Anlamı Var...
Karanlık Her Yer Düşleri Gibi Yine Almış Eline Kalemi,
Ne Yazacağını Bilmeden Atıp Tutuyor Kendince...
Esir Alınan Düşlerinin Özgürlük Hesaplarını Yapıyor ve Yine Bir Sonuca Varamıyor Kendince...
Gece Bitmek Bilmiyor Bu Garip İçin...
İçinde Garip Bir Korku Var, Garip Bir Telaş...
Sarmadan Yaralarını Yeni Bir Yara Açılıyor Yüreğinde...
Düş Sokağından Kimse Geçmiyor Senden Başka...
Kulağı Hiçbir Şey Duymuyor ve Sevmiyor Kimseyi Seni Sevdiği Kadar...
Sokaklara Bakıp Pencereden Ağlıyor Olup Bitenlere...
Ya da Olması Gerekenlerin Olmamasından...
Gururunu da Kaybetmiş Olmasına Ağlıyor Ama Dinmiyor Acısı...
Gündüzü Yok Artık Garibin...
Ölümle Baş Başa Artık Ama Umutlu Yarınlara...
Uyumadan Uyanacağı Sabahı Düşlüyor ve Yine Saate Bakıyor...
Sevmekle Doğru Orantılı Olarak Geçen Zamana Yanıyor...
Sevip Sevip Karşılık Görmemesine Üzülüyor...
Bir Derin Ah Çekiyor İçinden!
Sessizce Usulca Gözyaşları Dökülse de Aşk Yolunda Umutlu Yarınların Peşine Düşüyor Garibim...
Kimsenin Onu Sevmediğinden Emin Olsa da...!!!