Herkesim Olur Musun

[Papatya]

Herkesim Olur Musun

Suskunluğumu dinliyorum ne zamandır,

Dilim dönmez olmuş gürültülü kelimelere.

Kulaklarımda çınlayan bu sessizlik gözlerimi karartıyor.

Panayıra dönmüş kalbimin odaları,

Kapıyı çarpıp çıkanı mı ararsın,

Kapıyı üstüne kilitleyene mi...

Söz hakkı vermiyor bana haksız kayıplarım,

Göz hakkı diye son bir bakış bırakıyorlar duygusu alınmış gözlerinden.

Gideni uğurlayacak ya da kalanı ikna edecek cümlelerim yok artık,

Şiirlerim ise çoktan kitaplarda unutulmuş.

Gece bile çekmiş restini, sabahlar umursamaz olmuş.

Tüm gerçekleri yaşamışken, şimdi uyanma vakti.

Bırak sussun zaman, sen bana bir masal anlat.

Nasıl başlarsa başlasın, ona mutlu bir son bulur musun?

Peki sana hiç kimsem yok desem; herkesim olur musun?..

Ahmet Çabuk