Yıkılmış Bir Yürekle Gelmiştim Sana


Ne Zaman Düşünsem Seni İçimde Hep Aynı Sızı...
Ne Vakit Kuşatsa Beni Özlemin Ne Kadar Sıkı Giyinsem de O An İliklerime İşler Soğuk, Ayazlara Bürünür Yüreğim...
Ne Vakit Özlesem Seni Böyle Üşüyorum...
Biliyor musun?
Ben Seni Sevdiğimden Beri Hiç Isınmadım...!
Bir Tohumdun Sen Yüreğime Ektiğim...
Kanımın Deli Akışıyla Suladım Seni...
Sevdamın Ateşiyle Isıttım Ayazda...
Ben Hep Seni Kaybetme Duygusunu Taşıdım İçimde...
Yokluğunu Düşünmenin Verdiği İç Huzursuzluğuyla Uykusuz Geceler Geçirdim...
Sabaha Kadar Kırpmazdım Gözlerimi...
Seni Düşündükce Kıpır Kıpır Olurdu İçim...
Tarifi İmkansız Bir Heyecan Bir Yürek Çarpıntısıyla Hayallerimde Sarılırdım Sana...
Aklımdan Yürüyen Sözcüklerin Yüreğimdeki Sızıya Her Dokunuşunda Biraz Daha Kızgın, Biraz Daha Küskün Cümleler Kurardım...
İşte Yoksun Yine...!
Darmadağan Herşey...
Kıyılarıma Yokluğun Acıları Demirlemiş ve Adımla Başlayan Kelimelerim Ayrılığına Mühürlenmiş...
Artık Ben Sende Sadece Yaşanıp Hatıralara Gömülen Koyu Bir Pişmanlığım...
Hatırlıyor musun Sana Geldiğim Günü?
Kan Revan İçindeydi Kelimelerim...
Tozlu Ayrılıkların Arefesindeydi Yüreğim..
Dallarım Kırılmıştı, Umut Diye Ektiğim Tüm Tomurcuklar Zamansız Budanmıştı...
Yıkılmış Bir Yürekle Gelmiştim Sana...
Senin Teninde Var Olmaya Gelmemiştim, Aşk Adına Aldığım Yaraları Senin Gülüşlerinle Sarmaya Gelmiştim...
Acılarıma Ortak, Umutlarıma Yoldaş Bilmiştim Seni...
Ellerini Tutamayacağımı Bile Bile, Yüreğini Gülüşlerimle Bir Kez Öpemeyeceğimi Bile Bile Seni Sevmeye Gelmiştim...
Seni "Sen" Diye Sevmek İçin Gelmiştim Sana...
Ve O Gün Sana Uzattığım Ellerimi Tuttun, Kanayan Yaralarıma Mutluluklarını Sundun...
Ölüm Kokan Ellerimle Avuçlarına Sığınan Ben Gibi Sende İmkansızlığına İnat Yüreğime Doyasıya Sarıldın...
Dağlar Örülü Uzaklığımıza Aldırmadan Her Nefeste Sevdaya Uzandı Ellerimiz...
Zamanı Durduk Gözlerimizde...
Savaştık Durduk Mevsimsiz Açan Yokluk Deliverenleriyle...
Kanattık Birbirimizle Anılmayan Sevda Cümlelerini...
İki Bedende Yaşanan Bu Sevdayı Tek Yüreğe Sığdırmaya Çalıştık...
Karanlık Geceleri Sevdamıza Şahit Bildik...
Sonra Kum Saatinden Akan Zamana Kanıp Gittin İşte...
Ardında Beni "Bana" Bırakarak...
Oysa Senden Hiçbir Şey İstemedim...
Sadece Umut İstedim Karanlık Gecelerime...
Sadece Mutluluklarını İstedim Seni Beklemekte Geçecek Günlerime...
Ne Bana Ait Olmayan Hayatını İstedim Senden, Ne de Bana Yasak Tenini Diledim, Sadece Uzaklardaki Varlığına Sarılıp Sıcacık Yüreğinde Dinlendirmek İstedim Yüreğime Üşüşmüş Ayazları...
Sadece Sesinin Sıcaklığına Uzanıp Gülüşlerinle Sarmayı Diledim Yalnızlıktan Canımı Yakan Acılarımı...

Sensizliğe Alışamadım Alışamıyorum!
O Gün Bugündür Suskun Yüreğim, Dilim, Gidişin Gibi Sessizim...
Gittiğinde Dudaklarıma Bıraktığın Boşluğu Hiçbir Kelime Dolduramadı...
Şimdi Kelimelerim Darmadağan, Tıpkı Sensiz Yüreğim Gibi...
Sensizliğin Sokaklarına Bırakılmış Kelimeleri Toplamaktayım Yine...
Bir Boşluk Var Yüreğimde!
Yüreğim Suskun, Yüreğim Çaresiz, Ağlıyor Bendeki Sensizliğe!
Senden Geriye Hasretler Sonu Olmayan Hülyalar Kalıyor!
Bir Türlü Bitmeyen Yol, Hep Gün Batımları, Hep Karanlıklar Kalıyor!
Şimdi mi?
Şimdi Hüzün Zamanı!
Derin Bir Acı Çekiyorum Ciğerlerime...
Hayaldi, Belki de Suya Yazılmış Bir Aşk Masalıydı Bizimkisi...
Aşk Gerçeklere Ne Kadar Yakınsa Sonsuzluğa O Kadar Uzakmış Meğer...
Ve Şimdi Unuttum Seni Demek İçin Çok Erken Belki de Çok Geç!
Yanmıştık, Yakmıştık...
İçimizi Umutla ve Tutkuyla Sıcak Tutmayı Başarmıştık...
Sen Benim Yanımda Kendin Gibi Kalabilirken, Ben de Senin Yanında Kendim Olabilmiştim...
Adın Aşk'tı Senin, Biliyordum...
Önce Başımı Döndüren, Sonra Hayallere Sürükleyen...
Biliyorum Bitmeyecek Bendeki Bu Aşk...
Biliyorum Sönmeyecek Sendeki Aşk...
Aramıza Ne Girerse Girsin, Düştüğümüzde Karanlık Kuyulara Yine El Uzatacağız, Yardım Edeceğiz Birbirimize İçimizdeki Tutkuyla...
Hırçın ve Delicesine Çağlayan Nehirler Gibi Hep Birbirimize Akacağız...
Ne Sen Çıkarabileceksin Beni Tam Anlamıyla Hayatından, Ne de Ben Seni Sileceğim Aklımdan ve Ruh'umdan...
Yine Acıyla...
Yine Aşk'la...
Yine Tutkuyla ve Bir Gün Tekrar Sarılacağız Birbirimize...

Hep Böyle mi Olacak Benim Kendimi Üzüşlerim?
Hep Abartılı mı Bulunacak Seni Sevişlerim?
Hep Ucunu Bucağını Bulamayacak mıyım Bende ki Bu Hislerin?
Neresinden Tutunsam Orasından Sökülüyor İlmeği Hayatın...
Sökülüp Kaçıyor Boşluklarından ve İlmekler Hiçbir Şey Bırakmıyor Gecemin Sabahı Araladığı Dakikalarda Bana...
Hep Böyle mi Olacak Gün Geceye Vardığında, Sen Yokluğa Karıştığında?!
Üşüyorum İşte!
Yağmur Diniyor, Rüzgar Esintisini Bırakıyor Karın Sakinliğine...
Dalgalar Duruluyor Sahilin Canı Kalmadığında, Ben Kendimi Kanattığımda...
Susuyorum!
Anlatacağım Kimseleri Bulamıyorum Anlaşılmazlığımda...
Susmak Yine Yakışıyor Dudaklarıma...
Kafamın İçinde ki Bütün Uğultuları Bırakıyorum, Susmalarıma ve Şimdiye Yetişenim, Beni Göremeyenim Arama Bir Daha Kimsesizliğinde Yiten Beni...
"Neyin Var?" Diye Sorma!
Cevabım Yok Şimdi Unutulmuşluğumda Sorusu Olanlara...!!!
Üşüyorum, İliklerimde Kar Soğuğu...
Biliyorum Hep Böyle Olacak...
Az Sonra Kar Yağacak...!!!