Ben Her Şeyimi Oluruna Değil Senin Uğruna Bıraktım!

Çok şey mi istiyorum.
En azından son bir kez dokunsan bana.
Ne bileyim mesela beni teşhis etmeye sen gelsen!
Ne bileyim eskisi gibi olamayacak kadar çok mu eskidik sahiden?

Güneşin normal doğum yapışını izliyordum her gün.
Sadece gözlerini açıp kapıyordun hepsi o!
Ellerinde güzel uyunurdu senin.
Hani her şeyi o an unutuvermişsin de,
Kendini avuçlarına teslim etmişsin gibi.
Bir gün el sallayacağını hayal etmiştim de,
El olacağını aklımın hiçbir sokağından geçirmemiştim!

Özlüyorum.
Seni görerek özlüyorum.
Nasıl olduğunu bilerek özlüyorum.
Yanımdan geçerken özlüyorum.
Özlemek belki görememektir çoğu zaman.
Ama en çok ta gördüğün halde dokunamamaktır buna inan!
İşte öyle özlüyorum.

Beni bırakma diye
Kendimi sana bıraktım.
Giderken göz yaşlarımı yollarına bıraktım.
Ellerimi kokunun sindiği yastığın üstüne bıraktım.
Gözlerimi son kez dokunduğun kapı koluna bıraktım.

Sen bana oluruna bırakalım her şeyi dedin.
Ben her şeyimi oluruna değil senin uğruna bıraktım!

Elçin Gelir