Umrumda değil artık

[Jaqen]

Umrumda değil artık

Dilimi susturup hançeri kalbime sapladığımda,
Herkesin istediği gibi biri olduğumda..
Dünyanın bütün kederleri avucuma bırakılmıştı..
Ben kederlere sarıldığımda,göz yaşlarımı kendim sildiğimde,
Başımı koyacak bir omuz,sırtımı sıvazlayan bir sıcak el eksikliğini hissettiğimde anlamıştım ki,hayatta tek'sin..
O günden bu yana ne kimseden bir omuz,
Ne de bir sıcaklık hissi aramadım..
Kolay kolay düşmedim,düştüysem de kendim kalktım..
Kimseye tamah etmedim,medet ummadım..
Yaralarımı kendim sardım,kanımı içime akıttım..
Sevmekten hiç vazgeçmedim..
Bir gülüşü,
Bir sözü,
Bir gözü,
Bir yüreği,
Ama bir İNSANI HİÇ..
Hayat bir insanı sevip,
Acı çekecek,bekleyecek,
Mutlu uyanacak,
Umutla uyuyacak kadar uzun değil..
Hayat yanındayım,
Gitmem,
Diyenler kadar KISA..
Ve ben MUTLU olmayı istemeyecek kadar,
YORGUN..
VAZ GEÇTİM çünkü BEN ;
Bir sesin buğusunda huzur bulmaktan,
Sevdiğim birinin GÜLÜŞÜN'den,
Varlığını hissetmekten,
Herkese susup,o'na konuşmaktan..
Yapabileceğim tek şey olan,
SEVMEK'ten vazgeçtim..
Kim kırılır,
Kim ölür,
Kim gider,
Kim kalır,
Umrumda değil artık..
Kapılar güzel,kapatalım..
''Ayda Mutlu''