Söz Vermiştin

Hani söz vermiştin!
Sen yeni doğan güneşim,
Yağmurlu havalarda gökkuşağım,
Sıcağıyla, soğuğuyla bütün mevsimlerim olacaktın.

Hani söz vermiştin!
Ellerimi hiç bırakmayacaktın.
Hep el, ele yürüyecek, kırlarda dolaşacaktık.
Bana papatyalardan taç yapacaktın.

Hani söz vermiştin!
Taş kaydıracaktık denizde
Güneşin batışını seyredecektik beraber kumsalda
Martılara yem atacaktık seninle,
.
Hani söz vermiştin!
Masallardaki gibi pembe panjurlu evimiz olacaktı
Ve
Çiçeklerle dolu bahçemiz,
Kuşlar; diktiğimiz erik ağacına konacaktı

Hani söz vermiştin!
Bahçesinde salıncağı olacaktı.
Yan yana otururken,
Uzun saçlarım yüzünü okşayacaktı.
Şarkılar mırıldanacaktık, hüzzam makamında

Hani söz vermiştin!
Benim can yoldaşım, hayat arkadaşım,
Çocuklarımın babası olacaktın.
Kaan’a kardeş olacaktı
Kerem’le Zeynep.
Masallar anlatacaktık torunlarımıza

Hani söz vermiştin!
Bütün güzellikleri beraber yaşayacaktık.
Bütün zorlukları, omuz omuza beraber aşacaktık.
Beraber sabahlayacaktık gerektiğinde.

Hani söz vermiştin!
Ben hiç ağlamayacak, bir rüyada yaşayacaktım.
Gece yatınca hiç üşümeyecektim,
Kâbus görmeyecektim sensiz gecelerde,
Rüyalarımın prensi olacaktın.

Hani söz vermiştin!
Sabahları kalkınca,
Ellerimin arasında; dalgalı saçlarını,
Yüzümde; nefesini hissedecektim.

Hani söz vermiştin!
Her gün mis kokulu çiçekler getirecektin demet, demet.
Gül kokulu yârim diyecektin koklarken beni,
Ve
Ben senin gelişini bekleyecektim özlemle her gün.

Hani söz vermiştin
Benim tüm zamanım,senin diğer yarın olacaktım
Senin gözünle görecek, senin sevginle yoğrulacaktım.
Bırakmayacaktın beni
Hasretlik nedir bilmeyecektim hiç
Gözün, kulağın, sesin olacaktım.
Hasretlik nedir bilmeyecektim hiç.

Hani söz vermiştin!
Beraber yaşlanacak,
Beraber ağartacaktık saçlarımızı,
Ölümü düşünmeyecektik zamansız.
Hiç üzmeyecektin beni,
Beni sensiz bırakmayacaktın,
Gitmeyecektin

Ama gittin ve dönmedin,
Üzdün beni be delikanlı yârim,
Sözünü tutmadın
Dönülmez yere yar oldun!
Beni hayallerimle baş, başa koydun
Bırakıp gittin

Mart 2006-03-09





*Birini ne kadar çok seversek hayat onu bizden o kadar çabuk alıyor."Can Yücel"

Emine Tokgöz