Beni neden sevmedin?
Beni neden sevmedin? Cidden merak ediyorum. Neden? Neyi eksik bıraktım? Çirkin miydim yoksa? Yanına mı yakışmıyordum? Oysa beni annem hep “Dünya güzelim” diye severdi. Yalan mı söylemiş bana? Belki senin lügatında sevgi başka bir anlamı ifade ediyordu. Belki de sevgi diye bir şey yoktu senin için.
Senin için ne vardı şu hayatta? Eğlence dışında. Senin için hep bir oyundu bu hayat. Ya sen doğru olanı yapıyordun ya da biz. “Hiç ölmeyecekmiş gibi ciddiye alma şu hayatı” derdin bana. Ciddiye almadan da sevemezdim ki seni. Çünkü sevmek ciddi bir işti.
Neden böyle olduk? Neden bittik? “Sensiz yaşayamam” derdin bana. Peki neden hâla gebermedin? Sinirlenmeyeceğim bu kez tamam. Ama içimede atmayacağım. Okyanus dolusu nefret ve kin kusuyorum bu kez satırlarımda. Evet sana yazıyorum. Seni yazıyorum ama bu kez başka. Bir veda değil bu. Yeni bir başlangıç. Aşkın nefrete dönüşü bu. Nefret de aşkın bir duygusu diyorlar. Yanlış. Aşk anlık bir duygu. Nefret ise belki de bir ömür sürecek bir şey. Korkma sana bir ömür nefret duyamam. Kin besleyemem. Benim için o kadar değerli değilsin artık.
Sana bile hissizleşecek kadar tükendim ben. Sen benim koca sevdam. Sen benim ilkim. Sen benim ilk hayal kırıklığım. Unutulur musun bilmem ama alışırım yokluğuna…

...

__________________
Kadının gücünü
Hafife Alma.

Her Yol Sana Çıkar
Galatasaray !