Yüreğime Dokunuşunu Özledim

[Jaqen]

Yüreğime Dokunuşunu Özledim

Fırtına öncesi sessizliğini takınarak
Suskularını
Yüreğinde yaşadıklarını
Ve bastırarak tüm duygularını
Giderken,
Titremedi yüreğin biliyorum.

Ardında yana yakıla
Nasıl bir enkaz bıraktığını düşünmeden
Kolumu kanadımı kırarak
Yüreğindeki sevgini parçalayarak
Kaçarak,
Yaşananları yok sayarak
Anti deprasanlar la yaşayarak
Sevgi denilen o yüce olgudan
Korkarak
Gittin

Yolumu yönümü
Yarınımı dünümü kaybettim
Senden sonra
Şimdi en yakın dostum yalnızlığım
Ve kırık dökük anılar senden kalan
Parçalara bölüyorum her gece kendimi
Sensizliğin nöbetini tutuyor yüreğim.
Yedi tepeli şehrin bir yerlerindesin biliyorum.
Biliyorumda gelemiyorum.
Resimlerdeki gülüşünle avunuyor
Anılarını aklımdan silemiyorum.

Gözlerini özlüyorum en çok
Sesini biraz da.
Yüreğime dokunuşunu kokunu hatta
Özlüyorum işte anla

Bil ki yüreğimde açtığın yara sağalmaz
Dayanılır gibi değil yokluğun
Ama olsun ben yinede
Sana verdiğim sözü hala tutuyorum
Senden sonra hiç kimseyi
Senin kadar sevemiyorum.