Akşam Erken İner Mapushaneye – Ahmed ARİF

[Araz]

Akşam Erken İner Mapushaneye

Akşam erken iner mahpushaneye.
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan
Alıp götüren hasrete.

Akşam erken iner mahpushaneye.
İner yedi kol demiri
Yedi kapıya.
Birden ağlamaklı olur bahçe.
Karşıda duvar dibinde
Üç dal gece sefası
Üç kök hercai menekşe…

Aynı korkunç sevdadadır
Gökte bulut dalga kaysı.
Başlar koymağa hapislik.
Karanlık can sıkıntısı…
"Kürdün Gelini"ni söyler maltada biri
Bense volta’dayım ranza dibinde
Ve hep olmayacak şeyler kurarım
Gülünç acemiçocuksu…

Vurulsam kaybolsam derim
Çırılçıplak bir kavgada
Erkekçe olsun isterim
Dostluk da düşmanlık da.
Hiçbiri olmaz halbuki
Geçer süngüler namluya.
Başlar gece devriyesi jandarmaların…

Hırsla çakarım kibriti
İlk nefeste yarılanır cıgaram
Bir duman alırım dolu
Bir duman kendimi öldüresiye
Biliyorum "sen de mi?" diyeceksin
Ama akşam erken iniyor mahpushaneye.
Ve dışarda delikanlı bir bahar
Seviyorum seni
Çıldırasıya…

Ahmed ARİF