Gözler ki

**Asrevya** · 28.06.2013, 01:54

Gözler ki

gözlerinin göklerinde
her yüzyılın başında bir güneş doğar
birer akkor olmuş kirpiklerinden
çekip çıkarsam da mısralarımı
ben yalnız gözlerinin şairiyim aslında

Bütün bu şiir gözlü mısralardan sonra gözlerin gelir geçer bir şairin kalbinden. Yüreği göz göz olmuş bir kalemin dilindendir bu göz kasidesi. Kalem ki zaten bir çift gülün divânesi… Hani kakülün yanıbaşında açan… Şair bülbülleri ağlatan… Gizemli bir tülün altında kalan hani… Gönül mülkünü küle döndürüp kendi kat kat gülen bir çift gülün hikâyesi…

Ey sen ki kül ettin beni onmaz bakışınla
Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
Gönlümdeki azgın devi rüzgârlara attım
Gözlerle günâh işlemenin zevkini tattım
Gözler ki birer parçasıdır senden İlâh’ın
Gözler ki senin en katı zulmün ve silâhın
Vur şanlı silâhınla gönül mülkü düzelsin
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin[ii]

Göz ki gönül ülkemin fethini hedefleyen komutan… Göz ki kan dökmede mahir haramî… Göz ki can kuşuma gamzeyi fırlatan sayyâd… Fakat yine göz ki padişahları kendine zebûn eden âhû… Göz ki gülistânın gönlünü mest eden o büyülü nergis… Göz ki aşk meclisinde salınan o mahmur ve mağrur sevgili…Gözler ki âb-ı hayat ve cellât arasındaki tezatın ta kendisi… İşte can veren ve can alan bir efendinin kölesiyken ben murâdım odur ki gözlerine kirpikten perdeler inmesin de yıkılmasın kainat… İnmesin de feryat etmesin bir çift göz sürgünüyle dağları delen Ferhâd…

Bilesin ki “Gözlerinin dokunduğu her mekân memleketim/ Bakıver de uzamasın gurbetim esaretim” Ancak iki göz arasındaki mesafe kadar olabilir gözlerine uzaklığım. Gözden ırak olma ki gönülden de ırak kalmasın şâhenşâh bakışların. Gözlerin aşka kanatlanan bir kuşun iki kanadı… Adı destanlara karışan bir kahramanın kılıcı gözlerin… Ve gözlerin artık ruhuma açılan o muammalı kapının anahtarı…

nihân kıldı gözlerin bana kapılarını
oysa ben gözlerinden girerdim yüreğine
her bakışın bir damla âb-ı zindegân idi
hicranlı her gülüşün bin yıllık figân idi.
içime soluşundan sonra koyu renklerin
birer şîrpençe gibi düştü göz bebeklerin
feryadıma gök bile bîgane değil şimdi
tuğyanım yollarını süsleyen sebil şimdi
söyle kurtuluşun mu harâbın mı gözlerin
gözlerinde mi mehtâb; mehtâbın mı gözlerin[iii]

Gözlerin mekânsız bir seyyah sanki… Yüreğim/deler… Hem öyle deler ki gönlümüher yâresi yârdan gelen göz göz kabaran bir volkanla eşdeğer… Böyle gözde bir aşkın ilk kıvılcımı göz/dedir. Hem o kıvılcım alev almıştır artık közdedir sihirli gözlerinin şiiri. Gözlerin bil ki bir şairin güz kokulu s/özündedir.

Güneş gibi ufkumda doğup da yanan gözler
Ruhumun yağmurunu içip de kanan gözler
Kapkaranlık dünyama bir ışık yakan gözler
Bana benimmiş gibi ümitle bakan gözler[iv]

Gündüze güneş geceye ay mıdır gözlerin? Karanlıkta nurlanan iki yıldız mıdır gözlein? Divânıma hariçten harfler düşmüş gibi… Aşkta gizlenen ayn mı sânemde izlenen sad mıdır gözlerin? Bembeyaz bir sevdanın elçisiyim say ki… Bir çift mühürle sevda kâğıdıma kara düşürdü… Yoksa ölüm fermanıma göz yuman bir karasevda mıdır gözlerin?

Bütün bu şiir gözlü cümlelerden sonra gözlerin gelir geçer bir şairin kalbinden. Yangınlardan ve yanılgılardan sonra güz vaktinde göz hasretiyle kavrulan bir şairin dilinden… Ve şair bildi ki gözlerinin nefesi ancak İsâ’dan gelir. Bir tek Süleyman anlar gözlerinin dilinden. Ateş saçan gözlerin İbrahim’le güllenir. Nazarın Nuh’un tufanıyla maya tutarken Yusufî bir güzellik parlar da durur gözlerinde. Ve bir şairin hasret çeken gözlerinin sabrını da ancak Eyyüb’ün ilmi bilir. Gözlerin merhameti imâ etmez ama aşka imâ/n ettirir.

Sen ki ey gözleri en masum günah kadar siyah sevgili!.. Ya gel tut gözlerimdenaşkın gözü yolda kalmasın. Ya gel vur gözlerimden aşkın gözü kör olsun varsın. Sen ki ey gözleri gökleri de kuşatan sevgili! Bir yağmur bulutu gibi iniyorum göklerine. Siyah gözlerine beni de götüresin diye…

bir ağaçtan düşen yapraklar gibi
düşüyorum tanyerine
ya topla yaralı kırlangıçları
ya da bu vefâsız şarkıyı bitir
özgürlüğe giden tutsaklar gibi
siyah gözlerine beni de götür[v]

Nurullah Genç Gözlerine Yazılmamış Bir Destan
[ii] Nihâl Atsız Geri Gelen Mektup
[iii] Nurullah Genç Gözlerine Yazılmamış Bir Destan
[iv] Nurullah Genç Gözler
[v] Nurullah Genç Siyah Gözlerine Beni de Götür

SENEM GEZEROĞLU

28.06.2013, 01:54	#1 (permalink)
Asrevya Son/suz Söz,Öz/söz Olmalı! Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Gözler ki Gözler ki gözlerinin göklerinde her yüzyılın başında bir güneş doğar birer akkor olmuş kirpiklerinden çekip çıkarsam da mısralarımı ben yalnız gözlerinin şairiyim aslında Bütün bu şiir gözlü mısralardan sonra gözlerin gelir geçer bir şairin kalbinden. Yüreği göz göz olmuş bir kalemin dilindendir bu göz kasidesi. Kalem ki zaten bir çift gülün divânesi… Hani kakülün yanıbaşında açan… Şair bülbülleri ağlatan… Gizemli bir tülün altında kalan hani… Gönül mülkünü küle döndürüp kendi kat kat gülen bir çift gülün hikâyesi… Ey sen ki kül ettin beni onmaz bakışınla Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince Gönlümdeki azgın devi rüzgârlara attım Gözlerle günâh işlemenin zevkini tattım Gözler ki birer parçasıdır senden İlâh’ın Gözler ki senin en katı zulmün ve silâhın Vur şanlı silâhınla gönül mülkü düzelsin Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin[ii] Göz ki gönül ülkemin fethini hedefleyen komutan… Göz ki kan dökmede mahir haramî… Göz ki can kuşuma gamzeyi fırlatan sayyâd… Fakat yine göz ki padişahları kendine zebûn eden âhû… Göz ki gülistânın gönlünü mest eden o büyülü nergis… Göz ki aşk meclisinde salınan o mahmur ve mağrur sevgili…Gözler ki âb-ı hayat ve cellât arasındaki tezatın ta kendisi… İşte can veren ve can alan bir efendinin kölesiyken ben murâdım odur ki gözlerine kirpikten perdeler inmesin de yıkılmasın kainat… İnmesin de feryat etmesin bir çift göz sürgünüyle dağları delen Ferhâd… Bilesin ki “Gözlerinin dokunduğu her mekân memleketim/ Bakıver de uzamasın gurbetim esaretim” Ancak iki göz arasındaki mesafe kadar olabilir gözlerine uzaklığım. Gözden ırak olma ki gönülden de ırak kalmasın şâhenşâh bakışların. Gözlerin aşka kanatlanan bir kuşun iki kanadı… Adı destanlara karışan bir kahramanın kılıcı gözlerin… Ve gözlerin artık ruhuma açılan o muammalı kapının anahtarı… nihân kıldı gözlerin bana kapılarını oysa ben gözlerinden girerdim yüreğine her bakışın bir damla âb-ı zindegân idi hicranlı her gülüşün bin yıllık figân idi. içime soluşundan sonra koyu renklerin birer şîrpençe gibi düştü göz bebeklerin feryadıma gök bile bîgane değil şimdi tuğyanım yollarını süsleyen sebil şimdi söyle kurtuluşun mu harâbın mı gözlerin gözlerinde mi mehtâb; mehtâbın mı gözlerin[iii] Gözlerin mekânsız bir seyyah sanki… Yüreğim/deler… Hem öyle deler ki gönlümüher yâresi yârdan gelen göz göz kabaran bir volkanla eşdeğer… Böyle gözde bir aşkın ilk kıvılcımı göz/dedir. Hem o kıvılcım alev almıştır artık közdedir sihirli gözlerinin şiiri. Gözlerin bil ki bir şairin güz kokulu s/özündedir. Güneş gibi ufkumda doğup da yanan gözler Ruhumun yağmurunu içip de kanan gözler Kapkaranlık dünyama bir ışık yakan gözler Bana benimmiş gibi ümitle bakan gözler[iv] Gündüze güneş geceye ay mıdır gözlerin? Karanlıkta nurlanan iki yıldız mıdır gözlein? Divânıma hariçten harfler düşmüş gibi… Aşkta gizlenen ayn mı sânemde izlenen sad mıdır gözlerin? Bembeyaz bir sevdanın elçisiyim say ki… Bir çift mühürle sevda kâğıdıma kara düşürdü… Yoksa ölüm fermanıma göz yuman bir karasevda mıdır gözlerin? Bütün bu şiir gözlü cümlelerden sonra gözlerin gelir geçer bir şairin kalbinden. Yangınlardan ve yanılgılardan sonra güz vaktinde göz hasretiyle kavrulan bir şairin dilinden… Ve şair bildi ki gözlerinin nefesi ancak İsâ’dan gelir. Bir tek Süleyman anlar gözlerinin dilinden. Ateş saçan gözlerin İbrahim’le güllenir. Nazarın Nuh’un tufanıyla maya tutarken Yusufî bir güzellik parlar da durur gözlerinde. Ve bir şairin hasret çeken gözlerinin sabrını da ancak Eyyüb’ün ilmi bilir. Gözlerin merhameti imâ etmez ama aşka imâ/n ettirir. Sen ki ey gözleri en masum günah kadar siyah sevgili!.. Ya gel tut gözlerimdenaşkın gözü yolda kalmasın. Ya gel vur gözlerimden aşkın gözü kör olsun varsın. Sen ki ey gözleri gökleri de kuşatan sevgili! Bir yağmur bulutu gibi iniyorum göklerine. Siyah gözlerine beni de götüresin diye… bir ağaçtan düşen yapraklar gibi düşüyorum tanyerine ya topla yaralı kırlangıçları ya da bu vefâsız şarkıyı bitir özgürlüğe giden tutsaklar gibi siyah gözlerine beni de götür[v] Nurullah Genç Gözlerine Yazılmamış Bir Destan [ii] Nihâl Atsız Geri Gelen Mektup [iii] Nurullah Genç Gözlerine Yazılmamış Bir Destan [iv] Nurullah Genç Gözler [v] Nurullah Genç Siyah Gözlerine Beni de Götür SENEM GEZEROĞLU Benzer Konular Gözler... Gözler... Gözler 19:07'de... Uzaydaki Dev Gözler... Sahte gözler... Paylaş Share this post on Twitter Emir beğendi. Follow @Forumaski __________________ Yalnız açığa çıkan ışığı görebiliyorsan, Yalnız söylenen sesi duyabiliyorsan, Ne görebiliyorsun,Ne duyabiliyorsun. "Hayret et! Çünkü hayrettir göğe açılan pencere. Hayret ettim ve gördüm, bin ayet güldü yüzüme."

Seçenekler	Arama
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder	Arama: Gelişmiş Arama Yap
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç