Çerçi - Oğuz BAL

[Fenerbahçe]

Çerçi - Oğuz Bal

Her kitabın bir ön sözü, her hikayenin bir katili vardır...
Biriydi Ocak’ın, senesini boş verin şimdi. Bir çok kez şahit olmuşsunuzdur bu tip cinayet senaryolarına belki klasik Türk filmlerinde ya da yarı romantik aptal Amerikan filmlerinde.
Fakat bu filmi ben,bizzat kendi gözlerimle gördüm…
İçerde bulunanların yüzde sekseninin ağzının alkol koktuğu tıklım tıklım dolu bir alışveriş merkezinden çıktılar adamla kadın. Kadın adamın ona aldığı elbiseyi giymişti o buluşmada.
Öyle güzeldi ki kadın ve öyle yeşildi ki, o yaratılırken sonbahara yapılan bariz bir haksızlık vardı ortada ancak adam bu haksızlıktan memnundu. Adam, kadının burnunun ucuna biriken karı temizledi eldiveniyle, kadın gülümsedi ve teşekkür etti.
Elini sol cebine uzattı, cebinden sigara paketini çıkardı ve içmek için bir dalı dudaklarına götürdü adam.
“İçme şunu” dedi kadın, “birazdan ayrılacağız zaten”.
Duyduğu cümlenin birinci, ikinci ya da üçüncü anlamlarına bakmaksızın, semantik açıdan incelemeden kadının dudaklarından dökülenleri, bir kölenin sahibine sadık kalışı gibi sadık kaldı kadının sözlerine.
Hemen sigarayı pakete geri koydu , sol kolunu kadının omzuna attı ve kadını kavradı. Kadın, ‘dur şimdi bir gören olacak’ bakışı yaptı adama, adam geri çekti kolunu.
Beş dakika kadar yan yana susarak yürüdüler.
Sonra aynı anda bir şeyler söylemeye çalıştılar fakat birbirlerine anlamadılar.
“Önce sen” dedi adam, “lütfen”. “Kaçtaydı otobüsün?” dedi kadın.
“On bir buçukta” dedi adam. “Çok geç işte, gelirdim yoksa” dedi kadın.
“Biliyorum, gelirdin” dedi adam ama söylediği bu yalana kendi bile inanmadı.
“Sen ne söyleyecektin peki?” dedi kadın.
“On bir saat sürer yol, sen uykusuz kalma gece yat uyu, ben inince ararım seni” dedi adam.
Kadın sadece gülümsedi. Bir müddet daha yürüdükten sonra otobüs durağına geldiler. Kadın tereddütle adama doğru uzandı gövdesiyle fakat yapamadı.
Durak çok kalabalıktı ve toplum baskısı, ‘elalem ne der’ kaygısı, ‘ya tanıdık biri görürse’ korkusuyla geri çekildi ve sadece elini uzattı adama.
Adam şaşkın, biraz da sinirli tuttu kadının elini, kadın elini sıktı adamın.
“Hoşça kal” dedi kadın. “Sen de “ dedi adam.
“Kendine dikkat et lütfen, inince de beni ara” dedi kadın.
“Peki” dedi adam.
Kadın otobüse bindi, boş kotluklardan birine oturdu ve öylece evine gitti.
Adamsa kaburgalarının içinde paramparça bir et parçasıyla kendi otobüsünün hareket vakti yaklaştığında otobüs terminaline gitti ve beklediği gibi kimse yoktu onu uğurlamaya gelen.
Adam ölmeye başladı o an.
Çünkü biliyordu ki şehirlerarası otobüs terminalleri potansiyel mezarlıklardır.
Sonra ne mi oldu? Adam iner inmez otobüsten kadını aradı. Kadın açmadı.
“Uyuyordur belki de” dedi kendi kendine ama niyeyse bir daha aradı fakat kadın yine açmadı telefonu.
“Neyse “ dedi içinden, “elbet görünce geri döner” dedi…
Dönmedi kadın. Adam tam 120 kez daha aradı, bir o kadar da mesaj attı kadına ama kadın hepsini cevapsız bıraktı. Kadın haklı çıkmıştı ‘az sonra ayrılmışlardı’ çünkü.
Son ayrılığın üzerinden dört gün geçtikten sonra telefonu çaldı adamın, arayan o’ydu.
“N’oluyor, bana bir açıklama yapmalısın?” diyemeden adam,
“Beni bir daha arama, biz hiç biz olamadık, bu saatten sonra bizden hiçbir şey olmaz” deyip kapattı kadın telefonu, ancak sesi ağlamalıydı.
Tekrar aramak için davrandı telefona adam ama kadının telefonu kapalıydı.
Bir süre daha inatla “aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyin” dediler adama umut verircesine.
Sonraysa “aradığınız numara kullanılmamaktadır” demeye başladılar…
Bütün ortak arkadaşlar faydasız, evine giden mektuplar cevapsız, kadın da işsiz kalınca, o’na ulaşacak bir yol kalmamıştı adam için.
Adam anladı ki, kadın için her şey bitmişti fakat adam için sadece bir kadın hikayesi bitmiş yazması gereken yüzlerce hikaye daha yeni başlamıştı…

[Asrevya]

Bütün ortak arkadaşlar faydasız, evine giden mektuplar cevapsız, kadın da işsiz kalınca, o’na ulaşacak bir yol kalmamıştı adam için.
Adam anladı ki, kadın için her şey bitmişti fakat adam için sadece bir kadın hikayesi bitmiş yazması gereken yüzlerce hikaye daha yeni başlamıştı…

*
Güzel bir anlatım.Paylaşım için teşekkürler