Ölüm
 

kaç sabahtır geceye uyanıorum
noldu güneşe aynalarda yokum
dumanı tüten çay bardaklarına dokunuorum
elimi ısıtmıyor
ağlayınca farkettim
gözyaşlarım yanaklarımı ıslatmıyor
yüreğimde bir ağrı
bir tek onu hissediorum
hissedince anlıorum
keşke feda edebilseydim sana
sımsıkı sarılıp güzel saçlarını koklayıp gitseydim
ölmüşüm ben bebeğim ölmüş
herkesin korktuğu gün bana bugünmüş.