Üst.

Savaş düzenindeki ordunun iki kanadından her biri.

Bir tarafa yönelerek.

Üstte, altta, arkada veya önde olmayan.

Birlikte, beraberinde olma.

İkinci derece olan.

Yer.

Tali.

Sağ ve solun ortak adı, yön, taraf, cihet.

Bir denklemde "=" işaretiyle ayrılmış olan iki anlatımdan her biri.

İstekleri karşıt olan iki kişiden veya topluluktan biri.

Futbol veya hentbolda, topun, alanın yan çizgileri dışına çıkması, taç (II).

Bir şeyin ön, arka, alt ve üst dışında kalan bölümü, profil[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]

"Bir ara acıkıp yanlarında getirdikleri ekmek peyniri yediler." - N. Cumalı

"Siyasi partiler kadın kolu, gençlik kolu ve benzeri şekilde ayrıcalık yaratan yan kuruluşlar meydana getiremezler." - Anayasa

"Çoğu kez yan uğraş olarak oyuncular filmcilikle uğraşıyordu." - M. And

"Yolcuların girdiği iskele yanından kendini denize attı." - M. Ş. Esendal

"Yaşlı garson yanımıza geldi." - Y. K. Karaosmanoğlu

Yan çizmek: bir işten kaçmak.

Yan flüt: Baş bölümü hafif konik, gövde ve kuyruk bölümündeki parçalar boru şeklinde olan bir tür üflemeli çalgı.

Yanıkara: Şarbon.

Yan etki: Tedavi için uygulanan ilacın kişide kullanım amacı dışında sebep olduğu olumsuz etki, yan tesir. Dolaylı yapılan etki, yan tesir.

Yan yargıcı: Yardımcı hakem.

Yan yol: Otoyolların kenarında, yerleşim alanları arasında gidiş gelişi sağlayan, ayrılmış özel yol.

Bir yanda: Bir tarafta, hem ... hem.

(bir şeyin) yanından bile geçmemiş: "o şeyle hiçbir ilgisi yok" anlamında kullanılan bir söz.

Yan tesir: Yan etki.

Yan atışı: Taç atışı.

Yanına yaklaştırmamak: birinin veya bir şeyin kendi yakınına gelmesine izin vermemek.

Yan hakem: Yardımcı hakem.

Yanına salavatla yaklaşılmak: birinin yanına korkarak, çekinerek gitmek[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]

Yan kâğıdı: Ciltli kitaplarda cildi kitaba bağlayan ve gerektiğinde çeşitli motiflerle süslenen ara kâğıt.

Yan yüzergiller: Dikenli yüzgeçliler alt takımına giren bir familya.

Yan tümce: Yan cümle.

Yan çizgisi: Bir yerin yan tarafına çizilen çizgi.

Alt yanı: Alt tarafı.

Yan dal: Yükseköğretimde öğrencinin temel alan yanında devam ettiği ikincil alan.

Yan ödeme: Bir görevliye aldığı aylık veya ücretten başka türlü sebeplerle ödenen para.

Yan kabağı: Birinin yanından ayrılmayan (kimse).

Yan ürün: Bir ana ürün elde edilirken ortaya çıkan başka ürün.

Bir yana: -den başka, sayılmazsa, hariç tutulursa.

Yanına bırakmamak (veya koymamak): cezasız bırakmamak, öç almak.

Yanına kâr kalmak: cezasız kalmak.

Yanında olmak: desteklemek, yardımcı olmak.

Öte yandan: Diğer taraftan, başka bir yönden, karşılık olarak.

Yan gözle bakmak: yan bakmak. belli etmeden, göz ucuyla bakmak.

Yan yan: Yanlamasına.

Yan gelip oturmak (veya yatmak): yan gelmek.

Yantutmaz: Tarafsız, yandaş olmayan.

Yankesici: Bir kimsenin cebinden, çantasından ustalıkla, hissettirmeden bir şeyler çalan kimse, cep faresi, tırtıkçı.

Yan pala Zeydün: birinin, yeni bir durum karşısında ne yapacağını kestiremeyerek şaşkınlık geçirdiğini anlatmak için kullanılan bir söz.

Yan sanayi: Ana sanayiye yardımcı sanayi kolu.

-den yana: için. -e kalırsa.

Yan yana: Birbirinin yanında olan. Biri ötekinin yanında olarak.

Yanına kalmak: yanına kâr kalmak.

-den yana çıkmak: birinin yanlısı olmak, birini tutmak.

Yan cümle: Çekimli bir fiilden sonra kullanılan ki bağlacı, dilek kipi veya şartlı birleşik zamanla kurularak temel cümleye bağlanan cümle, yan tümce.

Yan basmak: bir işte aldanmak. dürüst davranmamak, kaypaklık etmek.

Yan bakmak: beğenmeyerek veya düşmanca bakmak. kötü niyet beslemek.

Yanına salavatla varılmaz: çok pahalı olan şeyler için kullanılan bir söz. kibirli, gururlu kimseler için kullanılan bir söz. çok öfkeli kimseler için söylenen bir söz.

Bir yandan: Bir taraftan, hem ... hem.

Yan gelmek: bir işe karışmayarak rahatına bakmak, keyfince yaşamak.

Yan bakış: Yan gözle bakma. Ters bakma.

Yan yatmak: yana doğru çok eğilmek. sağa veya sola doğru eğilerek devrilmek.

Yanına almak: yanında çalıştırmak. geçimini sağlamak için yanında bulundurmak. beraberinde götürmek.

Yanı başı: Yakını, hemen yanı, omuz başı.

-den yana olmak: birinin tarafını tutmak.

Yan tutmak: taraflardan yalnızca birini desteklemek, yansız davranmamak.