Şekerkamışı Nedir?



Şekerkamışı tropikal bölgelerde yetiştirilen tekçenekliler sınıfının, Buğdaygiller familyasından bir bitkidir. Şekerkamışının boyu 5 metreye kadar ulaşabiliyor. Bu bitki, gövdesinin içerisinde sakkarozca zengin bir özsu taşımaktadır. Şekerpancarı üretimi yaygınlaştığından dolayı şekerkamışından yalnızca çok geniş alanlarda yaygın olarak yetiştirilir ise (plantasyonlar) faydalanılabilir. İklim şartlarının uyum sağlamasıyla (çok sıcak bir iklimde art arda nemli ve kurak hava gereklidir) kamışların çiçek açmasının ardından yaklaşık olarak üç ay sonra olgunlaşır. Olgunlaşan kamışlar diplerinden kesilerek yaprakları ve üst uçları birbirinden ayrılır.

İşlendiği fabrikalarda yaklaşık 50-100 ton kamış arasından 10-20 ton arası şeker elde edilir. Özsuyu % 10-20 şeker içerir. Özsuyu alınan bitkinin artığından (bagas) yakacak veya gübre olarak, taze yapraklarından da hayvan yemi olarak yararlanılır. Ülkemizde daha çok güney bölgelerde, özellikle de Çukurova’da fazla olmayan oranlarda yetiştirilir. Endüstriden ziyade günlük tüketimde şekerli su ve şekerkamışı pekmezi yapımlarında kullanılır.

Şeker üretim maliyetinin pancara göre daha düşük olması Dünya genelinde şeker üretiminin yüzde 70’inin şeker kamışından karşılanmasının nedenidir. En fazla üretim yüzde 15 olarak Küba’nın dır. Kübalılar şeker kamışını kahveye batırırlar. Küba’nın milli içkisi olan rom şekerkamışından üretilmektedir. Küba‘da en çok şeker kamışı üretilen yer Pınar del Rio’dur. Küba’ya İspanyollar tarafından getirilmiştir. İspanyollar Şeker Kamışı ile Büyük İskender’le beraber tanımışlardır. Hindistan’dan Avrupa’ya yayılmıştır. Şeker kamışından çıkarılan etanol, Brezilya’da arabalara yakıt olarak kullanılmaktadır.