Birgün karabas adında bir köpek sahibinden kaçmış: Çünkü sahibi ona çok kötü davranmaya başlamış.

Karabaşın sahibi bu günlerde hayli bir para kazanıyormuş. Bu yüzden bazen karabaşın yemeğini unutur, geç verir ya da onu yıkamaz ve kirli bırakır, bazen de telefonla para hakkında konuşurken karabaşı unutur ve kapıyı kapatıp karabaşı dışarda bırakırmış.

Karabaş dayanamamış ve kaçmış. Bir gün sahibi onu bulamadığında çok üzülmüş için için ağlamış.

Parayı umursamaz olmuş. İş görüşmelerine gitmiyormuş artık. Üzüntüyle bir gün hastalanmış. Yataklara düşmüş

Karabaş bu haberi almış çünkü sahibini çok düşünüyormuş. Bu olayı duyunca koşa koşa sahibinin yanına gitmiş. Sahibi onu görünce büyük sevinç duymuş. Kucağın alıp onu havaya kaldırmış. Sonra birden karabaşın sahibinin gözleri kapanmaya başlamış. Karabaş büyük bir korkuyla geri çekilmiş. Sahibi hayata gözlerini yummuş. Bu duruma çook üzülmüş.

Sonra karabaşı bir aile yanına almış ama karabaş ilk sahibini hiç unutmamış.