Hediye

[semragül]

Hediye

Mescit uzaktır.Perşembe’den yola çıkar.Hava kararınca Kabristana varır.Vakit daha vardır,orada kalmaya karar verir.Kabristanın içine girer,iki rekat namaz kılar.Bir kabre yaslanır,beklerken gözlerine uyku gelir.

Kabirde yatanlar kabirlerinden çıkarlar,halka şeklinde oturarak konuşmaya başlarlar.Halkanın dışında kalan biri vardır,kirli elbiseli,genç üzüntülü halde oturuyor,diğerleri onu yanlarına almıyorlar.

Beklerken oradakilerin hepsine üzerleri mendille örtülü tepsiler gelir.Hediyeler dağıtılır,herkes kendi tepsisini alıp,kabrine girer.Sadece o genç geride kalır.

Üzüntülü halde kabre girmek üzereyken sorar gence.

- Hey Allah’ın kulu neden üzülüyorsun?
- Sen o tepsileri gördün mü?
- Evet gördüm.
- O tabaklar hayattakilerin ölmüşlerine hediyeleridir.Onların adına verdikleri sadakalar,yaptıkları dualar Cuma geceleri onlara gelir.
- Senin geride kimsen yok mu?
- Anam hacca gitmek istedi.Beraber yola çıktık.Ben yolda öldüm.Bundan sonra anam evlendi.Beni kocasına anlatmadı.Dünyaya daldı beni anmadı.Beni hatırlayan kimse yok.
- Senin ananın evi nerede?

Evin yerini ve anasını öğrenir.

Bir an uyanır gördükleri rüyadır.Kalkar,abdestini alır,sabah namazını kılar.Sonra gidip o kadını bulur.Yanına yaklaşır,kendini tanıtır ve sorar.

- Çocuğun var mı?
- Yoktur.
- Daha önce bir çocuğun olmadı mı?

Kadın derin bir nefes alır.Çocuğunu hatırlar.

- Daha önce bir oğlum vardı,öldü.Ağlamaya başlar.

Adam rüyasını anlatınca daha da üzülür.

- O benim ciğerparem,kalbimdi.Kucağım onun sığınağıydı.

Kadın bin dirhem çıkarır.

- Bunları göz nurum,yavrum için dağıt.Kalan ömrümde onu duadan unutmayacağım.Onun için sadaka vereceğim.

Gider,o bin dirhemi dağıtır.

Ertesi Cuma gelir,yine yola çıkar.Aynı kabristanda mola verir.İki rekat namaz kılar.Kabre yaslanır.Yine gözleri dalar.Herkes kabrinden çıkar.Halka halinde otururlar.Genç bu kez halkaya dahil olur.Üzerinde beyaz elbiseleri var.Mesuttur.

Birbirleriyle konuşurlar.

- Allah benim için seni mükafatlandırsın,gönderdiğiniz hediye geldi.

Gelelim bize.
Hepimizin bir gideni var.
Dolayısıyla orada bekleyeni var.
Unutmayalım.
Bir dua,bir sadaka…