Ben Gönül Ağartırım; Sen İse Kağıt Karartırsın

**EbruLi** · 22.08.2014, 14:26

Ben Gönül Ağartırım; Sen İse Kağıt Karartırsın

[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]

Mesaj: #1Ben gönül ağartırım; sen ise kağıt karartırsın!.
Ben gönül ağartırım; sen ise kağıt karartırsın!.
Bir gün bir âlim, Dicle kenarında karşıya geçecek bir gemi bulamaz. Bu esnâda talebelerinden Habîb-i Acemî gelir ve niçin beklediğini sorar. Âlim:

“–Karşıya geçmek istiyorum, lâkin gemi yok!” der. Ârif biri olan Habîb-i Acemî ise:

“–Ey üstad! İlmin çok ise, hasedi gönlünden gider. Dünyadan kalben uzaklaş, iptilâları ganimet tut ve bütün işleri Hak’tan bil. Böyle olduğun takdirde ayağını suya vur ve geç.” der. Sözlerinin ardından da ayağını suya basıp karşıya geçer.

Âlim zât, talebesindeki bu hâli görünce ağlar ve kendinden geçerek yere düşer. Kendine gelince der ki:

“–Habîb, benim talebemdir. Su üstünden yürüyerek karşıya geçti, ben ise kıyıda kaldım. Eğer yarın Sırat köprüsünden de cümle halk ge*çip ben kalırsam hâlim nice olur?!”

Daha sonra bu âlim zât, Habîb-i Acemî’yi bulup kendisine; bu mertebeyi nasıl elde ettiğini sorar. Habîb ise şu veciz karşılığı verir:

“–Ey üstad! Ben gönül ağartırım; sen ise kağıt karartırsın!..”

22.08.2014, 14:26	#1 (permalink)
EbruLi Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Ben Gönül Ağartırım; Sen İse Kağıt Karartırsın Ben Gönül Ağartırım; Sen İse Kağıt Karartırsın [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL] Mesaj: #1Ben gönül ağartırım; sen ise kağıt karartırsın!. Ben gönül ağartırım; sen ise kağıt karartırsın!. Bir gün bir âlim, Dicle kenarında karşıya geçecek bir gemi bulamaz. Bu esnâda talebelerinden Habîb-i Acemî gelir ve niçin beklediğini sorar. Âlim: “–Karşıya geçmek istiyorum, lâkin gemi yok!” der. Ârif biri olan Habîb-i Acemî ise: “–Ey üstad! İlmin çok ise, hasedi gönlünden gider. Dünyadan kalben uzaklaş, iptilâları ganimet tut ve bütün işleri Hak’tan bil. Böyle olduğun takdirde ayağını suya vur ve geç.” der. Sözlerinin ardından da ayağını suya basıp karşıya geçer. Âlim zât, talebesindeki bu hâli görünce ağlar ve kendinden geçerek yere düşer. Kendine gelince der ki: “–Habîb, benim talebemdir. Su üstünden yürüyerek karşıya geçti, ben ise kıyıda kaldım. Eğer yarın Sırat köprüsünden de cümle halk geçip ben kalırsam hâlim nice olur?!” Daha sonra bu âlim zât, Habîb-i Acemî’yi bulup kendisine; bu mertebeyi nasıl elde ettiğini sorar. Habîb ise şu veciz karşılığı verir: “–Ey üstad! Ben gönül ağartırım; sen ise kağıt karartırsın!..” Benzer Konular Kağıt Sanatı... Elden ele dolaşan kağıt... Kağıt... Kağıt Helvadan Pasta... Paylaş Share this post on Twitter Follow @Forumaski __________________ Kadının gücünü Hafife Alma.* Her Yol Sana Çıkar Galatasaray ! Konu YeşiL6 tarafından (22.08.2014 Saat 17:26 ) değiştirilmiştir.