İnsanların yaşamsal süreçlerinde ihtiyaçlarını karşılamak üzere bulundukları faaliyetlerin tümü için geçerli olan bir kavramdır “kalite”. Sanıldığı üzere sadece işletmelerin rekabet stratejilerinde kullandıkları bir silah değil; mevcut müşterilerini elde tutma ve yeni müşteriler kazanam stratejisi hiç değildir. Kalite kavram olarak bütünsellik içerir ve bir felsefedir; bir uygulama alanı değil, bir yaşam biçimidir. Yani gerek insanlar için gerekse işletmeler için bahsedilmesi olasılık dahilindeki tüm hedeflere ulaşmak için bir araç değil; araçlarla beraber amacı da kapsayan bir düçünce tarzıdır. Kalitenin peşinden gitmek olarak nitelendirebileceğimiz yolculuğun da tıpkı diğer yolculuklarda olduğu gibi; bir planlanma, bir düşünce oluşturma, bir hedef belirleme ve sürece geçiş ile beraber kontrol aşamaları vardır. Önemli olan düşünce tarzını bir sistem olarak algılayarak uygulama prensiplerini çizmek değildir; felsefe olrak “kalite” ve “sıfır hata” kavramlarını tam olarak irdeleyebilmek zaten bir sistem olarak kurallarıyla, girdileri çıktıları, ölçüm yöntem ve değerlendirmeleri, kazançları ve geliştirilebilir olması ile uygulanabilirliğe sahip olan “Toplam Kalite Yönetimi” için temel basamak adımını atabilmek olacaktır. Bir düşünce tarzı olarak “sıfır hata” ya ulaşma amacına kurumsal bir sistem olarak giden yol “Toplam Kalite Yönetimi” sistemidir. Özellikle işletmelerin bir yönetim sistemi olarak benimsedikleri Toplam Kalitenin, uygulanmalarında başarıyı getirebilmesi için uygulayıcılarının düşünce tarzı olarak “kalite” bilincinde olmaları gerekmekte ve işletmelerin Toplam Kaliteyi amaca (yüksek kar, sıfır hata, düşük maliyet, verimlilik, üretkenlik v.b.) yönelik bir araç gibi değil işletmenin varlığındaki tmele yaşam sürecinin en önemli felsefesi olarak görmeleri gerekmektedir. Günümüz dünyasına kısaca bir bakış atmak gerekirse; yirminci yüzyılın ikinci yarısında sanayi ve ticarette yeni bir döneme girildiği hepimiz tarafından bilinmektedir. Bu dönemin temel özellikleri “globalleşme” ve “sert rekabet” ifadeleri ile tarif edilebilir. Korumacılığın büyük ölçüde kaldırılması, gümrük oranlarının azaltılması, yabancı sermayeye geniş imkanların tanınması ve diğer pek çok gelişme ile dinamik kuruluşların ulusal sınırların ötesine çok daha kolay erişmelerine fırsat vermiştir. Bu yönü ile bakıldığında, globalleşme, geniş bir ekonomik yayılma anlamına gelir. Globalleşmenin en görünür sonucu “rekabet” in sertleşmesidir. Ekonomik sınırların ortadan kalkması ile pek çok kuruluş daha önce sahip oldukları pazarlarda yeni ve güçlü rakipleri karşılarında bulmuşlardır. Kolaycılık yerini mücadeleye terk etmiştir... Hakim oldukları pazarlarda pay kaybeden şirketlerin büyük bir kısmı küçülmüş veya yok olmuş, diğerleri ise rakiplerinin pazarlarından pay alma gayretine girmişlerdir. Böylece, iç pazarlarda artan rekabete ilave olarak dış pazarlarda da rekabet yoğunlaşmıştır. “Sert ve yokedici rekabet” terimi de içeride ve dışarıda aynı sertlikte gelişen bu ortamı tarif etmektedir. Bu yeni ortamda başarılı olabilen kuruluşları incelediğimizde, bunların ortak özelliklerinin Toplam Kalite Yönetimi Felsefesi ve onun getirdiği yaklaşımı benimseyen şirketler olduğunu görüyoruz.

2. TOPLAM KALİTE YÖNETİMİ Toplam Kalite Yönetimi, tüm proseslerin, ürünlerin ve hizmetlerin, kuruluşta çalışanların hepsinin tam katılımı yolu ile geliştirilmesi, iç ( bir önceki alt sistemden iş alan her birim) ve dış ( son ürünü alan ) müşterilerin tatmininin arttırılması ve müşteri bağımlılığının sağlanması amacıyla, kuruluşta alınan sonuçların iyileştirilmesine dayanan, müşteri beklentilerini her şeyin üzerinde tutan ve müşteri tarafından tanımlanan kaliteyi, tüm departmanlarda faaliyetlerin yürütülmesi sırasında; ürün ve hizmet bünyesinde oluşturan modern yönetim biçimidir. TKY’nin kaliteyi yükseltirken maliyeti düşürmek gibi büyük bir rekabet avantajı vardır...