Birlikte gidilen konser sonrası sevgiliden ayrılmak,
diye bir başlığın altına ne yazılabilir bilmiyorum. duygularım o denli yoğun ve karmaşık ki;
sövsem olmaz, dövünsem olmaz.
-
konuyu başa sarayım:
duman gelmiş bizim ellere, aynı kafadayız diyerekten gittik. eğlendik çatır çatır. kulise bile girebildik fotograflar çekildik. haftanın 3 günü benimle sabahlayan hatunun konser sonrası bir arkadaşıma geçecem diyerek başladı didişmemiz ve öylece bitti.
eve gelirken iki bira aldım ve oturdum, şuan sizlerleyim.
ne koydu biliyor musunuz? en çok koyan şey, böylesine boktan bir sebebin bizi ayırmasıydı.
yani onlarca haklı sebep varken niye böylesine bir şeyle ayrıldık, bilmiyorum.
yani, ömer bana şiirler okumuyosun son zamanlarda, gözlerime bakmıyorsun falan dese anlarım.
çok da iyiydik yani biz. ne oldu, ne bitti hiç bilmiyorum.
duman olduk işte.
-
üzüldüm, ama yapacak bişey yok. kötü de bi alışkanlık edinmiştim; giden bi daha geri gelmez diye.
şimdi hepten umutlarım tükendi ve kaldım biramla tek başıma. işte bundan korkuyorum, yalnız kalmaktan. bira sadece böyle vakitler için iyi geliyor, oysa geri kalanlarda hep eksik hissedeceğim. ben pek bişeylerden korkmazdım derdim de, öyle değilmiş işte. büyük lokma ye, büyük söz söyleme. biranı iç, şiir et gitsin.
iyisimi ben neşet ağabey açayım. belki kendime gelirim..

__________________

Ahh dostum ah, bazen ayrılıktan ziyade nedenleri koyuyor insana. O kadar saçma ayrılıklar yaşanıyor ki, bir kıvılcımdan alev çıkıyor adeta.

Ben de anlatayım bari ;

Teyzesine gidiyor annesiyle, akşam oluyor, ben işten çıkmışım. 1-1,5 saat boyunca ulaşmaya çalışıyorum. En sonunda telefonu açtığında 'yemek yiyordum, ellerim yağlıydı' cevabını alıyorum. Bir güzel bağırıp çağırıyorum ben ona orada. Bana 2 gün tavır yapıyor, her gün iş çıkışı evinin önüne gidip 2 saat bekliyorum, görüşmek istemiyor. Mesaj atmıyor, ben aramadıkça o da aramıyor. Bir gece mesaj atıyorum, başkalarına mesaj atacağına bana mesaj at diye. Aldığım cevap 'Ya bana güvenirsin, ya da sen bilirsin. Ben söyleyeceğimi söyledim.' oluyor. Sinirden telefonu kırıyorum, bu bana mesajlar atmış, sözde mesajlarda özür dilemiş, ben hala bilmiyorum nasıl mesajlar attığını. Telefon çalışıyor ama ekranı yok. Her neyse, bu kamilde benim onu takmadığımı düşünüp bana olan tavrını göstermek için ikimizin fotoğrafını kaldırıyor, ben de bunu ablamdan öğreniyorum. Arıyorum, konuşuyorum ve ayrıldığımızı öğreniyorum.Çok güzel değil mi? Bencede.

seninki daha boktanmış. :/

__________________

Hayat boktan dostum, hayat. Her neyse rezilliğimizi birine daha anlatmış oldum.

itiraf bölümüne taşıyalım biz bunu bence Kimse senin gibi sevgilisiyle konser dönüşü ayrılır mı be

Bira ilede neşet abi gider mi be şimdi ayran iç daha iyi bence Siz beylere kız mı yok ya ayrıca ne kadardır sevgiliydinzi ki

İlk defa duydum
Ve geçmiş olsun