İnsaflı olun



Tanrı dedi ki:

Kusurlara ne kadar da çok ilgi alaka gösteriliyor, nasıl da odak haline getiriliyorlar böyle. Kusurlara siz ne kadar dikkat sarf ediyorsunuz peki? Belki de bu konuda uzmanlaşmışsınızdır. Belki de her bir düşüncenizin konusunu kusurlar teşkil ediyordur –kendinizin kusurları, başkalarınınkiler ve de dünyanın kusurları! Kusurlara yönelik dikkatinizin nihayeti yok. Nasıl da bir uzman olmuşsunuz siz böyle!

İlgi odağınızı şöyle hafifçe değiştirseniz neler olur kim bilir?

Işık meydana gelir!

Sevgi meydana gelir!

Barış meydana gelir!

Kendinizi ve diğerlerini kalbinize buyur etseniz, n’olur? Geriye bakmadan görüyor olsanız? Ya her şeyiniz tamamsa, iyiyse? Kendinizi bir kabul etseniz ve kutsasanız? Böylece başkalarını da kabul edip kutsamak çok daha kolay bir hale gelir, siz de iki kat kutsanmış olursunuz.

Kusur bulmak kolaydır. Göreli dünyada kusur bulmaktan yana bir sıkıntı yaşamazsınız. Ama kusurlarla neden ilgileniyorsunuz ki? Kusur bulmak size kendinizi nasıl hissettiriyor?

Bardağın boş tarafı her zaman vardır. Olumsuz şeyler hep vardır. İnsanlar şöyleyken böyle değillerdir. Zaten insanlar neden illa şöyle ya da böyle olmak zorunda kalsınlar ki.

İnsafa gelin canlarım. Kendinize karşı insaflı olun ve diğerlerinin de nasıl çiçekler gibi açtığını bir görün bakalım.

Bir bahçeye nasıl bakıyorsanız hayata da o gözle bakın. Yabani otlar tabii ki olabilir. Toprak tabii ki kuru olabilir. Öyleyse sulayın o bahçeyi. Besleyin onu. Hakkındaki düşüncelerinizle besleyin toprağı. Neye bakıyorsunuz ki ve bunu niye yapıyorsunuz?

Çocuklarımızı alın mesela. Oldukları her şeydir onlar, olmadıkları şey de değillerdir. Sevin onları, bakın ne oluyorlar. Sevginizle beslenince neler olamazlar ki?

Eleştirellik peş para etmez bir şeydir. Herkes de bu konuda şampiyondur zaten. Siz başka bir alanda şampiyon olun. Amigo lideri olun siz.

Her şeyden öte, herkes sizin gibi olmak zorunda değildir. Siz de kendinizden o kadar da hoşnut değilsiniz ki. Sizi memnun etmenin zor olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz burada. Kolaylıkla memnun olabilseydiniz, ne olurdu?

Ya her şey olduğu şekliyle yolundaysa zaten, ya her şey hayırlıysa, iyiyse, tamamsa? Ya hiçbir şeyi düzeltmeniz falan gerekmiyorsa? Dünyayı düzeltmeniz gerekmiyorsa şayet? Dünyayı düzeltmeye uğraşmadığınızda takdire şayan bir şekilde kontrol mekanizmasını da serbest bırakıyorsunuz demektir. Kendinizi kontrol etmek bile bu kadar zorken siz neyi kontrol etmeye uğraşıyorsunuz ki?

Kontrolü bırakın. Boş verin. Kontrol ihtiyacından kurtulun. Hayatın kendi zekası, kendi aklı vardır. Hayatı oluruna bırakabilirsiniz; hayatın akmasına müsaade edebilirsiniz.

Eğer hayat bir çorba olsa siz de onu karıştırabilirsiniz. Ona baharatlar katabilirsiniz. Onu sevgiyle servis edebilir, tadını çıkarabilirsiniz.

Bir çorbayla ne yapılırsa hayatla da onu yapabilirsiniz.

Hayatı servis etmekte ustalaşın. Ona sırtınızı dönemezsiniz. Onu hoşça karşılamaktır size düşen. Kendi kendinizin en büyük itkisi, en büyük destekçisi haline gelin siz, o zaman dünyayı da havaya kaldırırsınız. İşte o zaman dünyayı yükseklere taşırsınız. Bunu zaten yapıyorsunuz. Onu yukarı taşıyorsunuz. Dünyayı yükseklere çıkarın siz. Dünyaya gerçekten hizmet ediyorsunuz ve aynı zamanda dünyayı bir çorba gibi diğer herkese de sunuyorsunuz. Yapacak başka daha neyiniz olsun ki?

Tüm yaptığınızın işe gidip gelmek, evi temizlemek, kendinizin ve başkalarının dağınıklığını toplamak olduğunu düşünebilirsiniz. Lakin bunlar amacınız değildir. Sizin çok daha yüksek bir amacınız vardır.

Size düşen dünyaya hizmet etmektir. Aldığınız her nefesle dünyaya hizmet ediyorsunuz. Bunu iyi yapın, iyi hizmet edin. Krallara layık bir şekilde olsun hizmetiniz. Dünyaya, kendinize ve Bana verdiğiniz itibarla da dünyayı kendinize sunun siz. Verici bir ruh haliyle hizmet edin. Şayet herkes hizmet etse bir şeyleri almaya, saklamaya ya da sizden uzak tutmaya hiç gerek olmaz ki zaten.

Çeviren: Engin Zeyno Vural