Cennet Mektupları - Sonsuzluğun Güzel Gemisi

Tanrı dedi ki:

Daha nereye kadar endişeye akıl danışacaksınız acaba? Sanki ona yönelik bir keşif içindesiniz. Size uğur getiren bir muskaymış gibi endişeyi beraberinizde taşıyorsunuz sizler.

Rahatlığı huzuru taşıyabilirsiniz ama siz endişeyi ve ona bağlı olan diğer şeyleri taşımayı seçiyorsunuz. Bir gün korkudan yana oluyorsunuz. Diğer bir gün ise kaygıdan. Diğer bir günde de panikten. Endişenin diğer tüm kuruntularını bir bir saymayacağım burada. Tüm aileye yeterince aşinasınız zaten.

Sanıyorum ki mecbur olmadığınız bir gezintiye çıkmışsınız sizler. Buna gereksiniminiz yok. Sanki onu yakından tanımanız boynunuz borcuymuş gibi endişeyi ve onun diğer tüm gölgelerini keşif halindesiniz. Canlarım endişeyi tanımanız bilmeniz gerekmiyor. Bir şey hakkında kaygıya kapılmanızkendinizi yiyip bitirmeniz gerekmiyor. Eğer ihtimam göstermeniz gözetmeniz gereken bir şeyse kendinizi yiyip bitirdiğiniz o şeyi gözetebilir gerekli ilgiyi gösterebilirsiniz pekala. Ve eğer onu gözetemiyor ilgilenemiyorsanız da kendi yoluna bırakırsınız. Korktuğunuz her neyse başınıza gelirse size hücum ederse bari ortaya çıktığı zaman yüzleşin onunla. Bu yüzleşmeyi önceden gereksiz yere yapmanız gerekmiyor. Ona yönelik hayaller geliştirmeniz gerekmiyor.


Diyelim ki sevdiğiniz birinin hayatından endişe ediyorsunuz. Onunla birlikte geçirdiğiniz zamanların tadını çıkarın. Sevdiğinizi şimdi sevebilecekken zamanı endişeyle kaygıyla çar-çur etmek niye?

Ne denli uygulanabilir şeyler söylediğimi ve objektif olduğumu; kendinizin ise mantıksız bir yaklaşım içinde olduğunuzu görüyor musunuz? Ben neyi tatbik ediyorsam onu tatbik edin. Benim yaptığım gibi yapın. Tüm dünyayı yüreğimde taşıyorum ben. Zamanımı kaygıyla harcamıyorum. Elbette ki zamandan muafım ben. Mesele bu zaten ve siz de öylesiniz.

İşleri düzene koyması için ebediyete sahibiz biz. Bir nihayet yok ki. Asla bir başlangıç olmamıştır bir son da olmayacaktır. Yol almaya devam ederiz. Öyleyse mutlu neşeli bir şarkı söyleyin. Hayat kendi kendisini işlev sahibi kılar ve düzene korken siz ıslık çalın. Felaket habercisi olmayın. Işık getiren olun. Ortada bir nihayet yokken bir felaket de olamaz. Sınırlı olanla sonlu olanla bu kadar da ilgilenmeyin. Sonsuzun hazmı çok daha rahattır. Çok daha çekicidir de o. Sonlu dünyayı büyük bir arzu olarak düşünün. Sonsuzluk bundan ötedir. Caka satmaz o ama başı diktir ve geniş adımlarla yürür.

Sonlu dünya emekleyebilir sürünebilir. Tekme de atabilir. Tekme atıp bağırabilir de. Bocalayabilir. Sonsuz dünya ise bunların hiçbirini tanımaz. Sonsuz dünya esas neyse onu tanır ve ona dikkat verir.

Siz sonlu dünyayı inceliyor onu anlamaya çalışıyorsunuz; lakin başından beri sonsuzluk dahilinde yol alıyor da olabilirsiniz. İşin aslı ise sonsuzluk dahilinde yol aldığınızdır. Sonlu dünya ve problem addettiğiniz şeylerle uğraşarak geçen tüm o zamanda Sonsuzluğun Güzel Gemisinde yol alırsınız. Aksi yönde düşünmek size ne kazandırıyor? Belki de kendinize sonlu olandan aktif şekilde mesul bir işletmeci olduğunuz fikrini aşılıyorsunuz. Canlarım sonlu olan sizi işletiyor.

Bir karara varamıyorsunuz. Gözlerinizi fırıl fırıl dönmekte. Yukarıya bakabilirsiniz halbuki. Aşağı bakmak zorunda değilsiniz. Dünyadaki en mahir sorun çözücü de olsanız sorunlarla yine karşılaşırsınız. Her şeye rağmen biri biri ardına ortaya çıkarlar. Sizin koşullarınız dahilinde ortaya çıkacaktır onlar. Karşınıza çıkacaklardır; sorunlar üzerlerine titrenmesini gözlerinin içine bakılmasını nasıl da severler. Arzu ettikleri önem ve değeri onlara kim verirseo kişiye doğru çekilecektir onlar. Daha dün görmüş olmalarına rağmen sizi eski bir dost gibi karşılayacaklardır.

Bunların yerine siz esenlik haline önem verin. Onu gözetin. Esenlik halini evde beslediğiniz canım bir hayvancık kılın siz. Onu yürüyüşlere götürün. Esenlik halini ve iyi talihi ilgi odağınız haline getirin. Gelin bana katılın siz.

Çeviren: Engin Zeyno Vural