[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]


Okuduğum en iyi kurgulardan biri olan Mara Dyer serisinin son kitabını bitirmiş bulunmaktayım. İçimde veda etmenin verdiği bir hüzün olsa da kafamdaki soruların cevaplarını bulmak çok güzeldi. Diğer kitaplara oranla biraz daha fazla bilgi, tamam kabul nerdeyse tüm sırlar bu kitapta çözülüyor, olduğu için fazla yüklemeden beynim durmuş gibi hissetsem de kitabı elimden bırakamadım. Neyse ki Noah ve Mara'ya (MaraShaw) tamamen hoşçakal demedik. Noah Confessions adlı yan serimvari kitaplarla Noah'nın da bakış açısını okumuş olacağız. Kesinlikle bu üçlü seriyi okumayanlara tavsiye ediyorum.

[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]



Kitabın sonuna yaklaşırken tepetaklak oldum. Alina'ya pek ısınamasam da Malyen ve Karanlıklar Efendisi'ni(!) sevdim. Hatta Karanlıklar Efendisi'ni kafamda o kadar harika biri olarak canlandırmamın geri dönüşünü son kısımlarda aldım(!) İşlenilen yer, kurgu harikaydı, tempo yavaş yavaş artıyordu ve bunu bir süre sonra hissettiriyordu yazar.

[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]





Başlarda Laurel'in hayatına alışma sürecinde sıkıldım ama işler oturunca onun duygularını ve olayları daha da sindirmeye başladım ve kitap başını okumaya dayananlar için sonlarına doğru bir duygu patlaması sürprizi yapıyor. En azından benim başıma gelen bu oldu. Dediğim gibi karakterler ve olay örgüsüne adapte oldukça Laurel'e alıştım ve ortalarda kitap benim için bambaşka bir hale büründü. Tabi ki kitapta sevdiğim ünlüler hakkında bilgiler olması da bir artıydı. Ayrıca kitaptaki diğer karakterler de acı çekiyor ve onlar hakkında da bilgiler var.

THE GARİBAN - Bir Zamanlar Masumcuklar

tek kelime ile mizahta son nokta ve muhteşem kurgusu ile okuması gereken bir başyapıt

Kahraman Tazeoğlu- Aşkla Kal

aşkına dua sür Songül Ünsal

Melih esen cengiz:Küdüs,ün Güverçinleri..

__________________

[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]





Üçlü kitaplarda genellikle serinin ikincisi çok heyecanlı olur ama bu kitap için
geçerli değil. Kitap boyunca savaşa hazırlanıp, ardından şok bir savaşa
girmek zorunda kalan Alina, cidden çileden çıkarttı beni. Kalbin kimin, karar ver lütfen. Bu kitapta adı çok geçti ama kendisi ortalarda pek yoktu, sevgili Karanlıklar Efendisi. Çılgınca bir sevgi besliyorum ona. Normal değil, biliyorum. Kötü o, kötü ama en azından bir yolu var. Malyen hoş çocuk tabi ama bir The Darkling değil, benim için. Nikolai, kitabımızın sonradan ortaya çıkan korsan, kaptan, prensi çok sempatikti. Kitap yine güzeldi, keşke savaş biraz daha detaylı olabilseydi.

Ek: Lütfen, Karanlıklar Efendisi ölmesin.

Hala okumaktayim

__________________

[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]


10/9

BİTTİ. BENİ DE BİTİRDİ.

En başta ortalama bir seri olarak tahmin ettiğim için yazardan, o mükemmel hayal gücü ve yarattığı kusursuz dünyadan özür diliyorum. Hiç beklediğim gibi ortalama bir seri değildi benim için.

Çok etkilendim ve söylemeliyim ki ne düşündüysem tam tersi çıktı.
Bir olay hariç ve o olay da beni çökertti. Kitabı elime aldığım zamandan beri hep tek bir şeyin olmasından çok korktum ve o oldu malesef. Puanı da o yüzden kırdım zaten. Oturdum, ağladım ve yazara sövdüm, özür dilerim, beni üzdüğü için puan kırdım. EVET BENİ ÜZDÜN. HEM DE ÇOK.

Ah Alexander, gri gözlü çocuk, hiç kimse seni anlamadı. Kendimi gördüm sende resmen. En bağlandığım karakterlerden biri oldun. Seni unutmayacağım.

Akıcıydı. Seriyi küçümsemeden okuyun, okutturun. Pişman olmayacaksınız.