|
Seni Yalnızlığımla Yaşarım Seni Yalnızlığımla Yaşarım [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL] Daha ne kadar derin yaralara ev sahipliği yapacak kalbim bilemiyorum. Kokunu özleyeceğim en çok biliyorum..... Bir tek kokudur geçmeyen zamanla Her duyulduğunda biraz daha keskinleşen..... Hala burnumda seni düşündükçe içimi yakan kokun... Birde gözlerin, güneş açınca deniz rengini alan gözlerin, Sen bilmezsin bakmaya doyamazdım gözlerine, Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin Bu yaşlar utangaç boynumun kolyesi olsun... Bana sarıldığında vücudumu saran sıcaklığın yerini hiç birşey alamayacak biliyormusun? Sen giderken en çokta beni götürdün yanında, bu üzüyor, bu yıkıyor belkide en fazla bu acıtıyor canımı... Çaresiz olmak, geç kalmış olmak, elini uzatsan tutabilirsin beni, elimi uzatsam tutabilirim seni, ama o eli uzatamıyor olmak, sevdiğin için, sevildiğin için vazgeçmek çok ağır geliyor. Ben hiç sevdiklerimden vazgeçmedim ki, Hiç bir sevenim benden vazgeçmedi ki..... Hergeçen gün biraz daha çocuklaştığımı hissediyorum, biraz daha çaresiz, biraz daha mutsuz, biraz daha üzgün... Buda geçer diyenleri umursamıyorum bile, bildiğimi değil bilmediğimi söyleyenler lazım bana... Yada susanlar sadece dinleyenler, sevemedim ki hiç yorum yapanları. Hangi bahane avutur beni, Hangi günahın bedeli bu, Kandırmıyor ne gündüzüm, ne gecem Böyle yalnız kalınmaz..... Çok mu fazla bu sitem, Ağır değil mi bu ceza Söyle kim çok gördü seni bana Böyle intikam olmaz... Şimdi yanımdaki herkese seni anlatıyorum, nedenlerimi,neden seni sevdiğimi, bir başkasını değilde neden seni sevdiğimi... Bilmiyorum nedensiz sebepsiz birşey bu, sorgusu suali yok... Belkide açtığım zaman o kilidi sende uçup gidiceksin, belkide hiç hatırlamayacağım seni... ama anahtarım yok açamıyorum... Aşıklar ve sarhoşlar sır tutamaz Sırsızım Anlattım seni herkese Rahatlamadım.... Şimdi seni nasıl unuturum, senden nasıl vazgeçerim sorularının cevaplarını arıyorum, bulamıyorum, sen geliyorsun aklıma vazgeçiyorum. Gözlerin geliyor, ellerin geliyor, beni sevişin geliyor aklıma en basitinden, çıkarsız sevişin, sadece ben olduğum için, sadece seninle olduğum için, sadece sen olduğum için sevişin geliyor, vazgeçiyorum. Senden geçmeye çalıştıkça Seni geçiriyorum aklımdan İnadıma İsteyerek yapıyorum... Seni sevmek, belki yanlızca beynimde bilinmedik bir patlama olarak kalacak, korkmuyorum. Ben seni sensizde yaşarım..... Gün olur sana çoğalırım, seni üretirim aynı güzelliğinle, ve binlerce sen içimde, binlerce sevda...... Her biri özleminle dağlayan gözlerimi.Her biri bana gelen, karanlığın ışığı yırtması gibi uykularımda..... Gün olur, kahırlar bedenimi damla damla eritir, tükeniriz, içimdeki senle birlikte tükeniriz, kimseler bilmez.... BeN sEnİ sEnSiZdE YaŞaRıM...... Ağlamak zoruma gitmez, hesapsız sevmelerdir gerçek kimliği aşkların. BeN sEnİ sEnSiZdE YaŞaRıM...... Gün olur teslim olurum belki korkularıma, görmezsin beni. Seni korkularımla yaşarım. Gecenin bir yarısı kan-ter içinde uyanırım düşlerimden, kimbilir kaçıncı yitirişimdir seni, hakedilmemiş yenilgilerimde. alıntı |
Cevap: Seni Yalnızlığımla Yaşarım Sessiz, içinden sevme ile platonik olarak saplantılı sevme arasında ince bir sınır vardır. Bu yazı da daha çok bunu özetlemiş bence, emeğinize sağlık olsun. |
Cevap: Seni Yalnızlığımla Yaşarım beğeni ve yorumunuz için teşekkürler @[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]. |
Cevap: Seni Yalnızlığımla Yaşarım Çok güzel şiirmiş bu bazı yerleri sanki beni anlatıyor :) |
| Saat: 14:53 |
Telif Hakları vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.