Hani der ya şair

'' Bir hayata çattık ki,
hayata kurmuş pusu ''

Hayatta arkamızdan yaklaşan

o kadar tehlike varki.

Ne kadar ileriye güvenle baksak

arkamızdan bizi sarıp kuşatacak
bu tehlikenin farkına varmayız.

İleriye dönük o kadar eminizki bakışımızdan,

kafamızı bile çevirmeyiz sağa sola.

Kah iş yerimizde kah sosyal statümüzde

bizi çekemeyen ve her an yutmaya hazır
o kadar yılanlar var ki.
Kuş misaliyiz yılanlar nazarında.

Ve an gelir kararır dünya.

Renkler soluklaşır

ve kıvrım kıvrım süzülür.

Hayatın o tatlı cıvıltısı son bulur,

nefesi kokan bir başka hayatla.

Uzanmış

ve hayatın tüm renklerini
sessizliğe boğmuştur bir fısıltı.

Ve o gider ruhlarda senfonisi kalır...

Alıntı.