Gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek

[semragül]

Gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek

Adamın biri,bir gün bir çocuğa sorar:

-Deniz neden tuzludur.

Babası uzun bir sefere çıkmıştır çocuğun.

Çocuk cevap verir:

-Deniz tuzludur,çünkü denizciler durmadan ağlarlar.

-Neden denizciler böyle çok ağlar ki diye sorar adam.

-Çünkü der çocuk.Yolculukları hiç bitmez ve ailelerini özlerler.Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar.

Gene sorar adam

-İnsanlar üzgün olunca niçin ağlar?

-Çünkü der çocuk,

- Daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek.

****

Herkes değer verdiği sesi duyar

Amerika’da finansın merkezi Manhattan’ın ünlü caddelerinden birinde,aralarında biri de Kızılderili asıllı olan birkaç arkadaş yemek sonrası kısa bir yürüyüş yapmaktadır.

Şehrin onca insan ve trafik gürültüsü arasında dolaşırlarken kızılderili olanı birden “şuradan bir ağustos böceği sesi geldi kulağıma” der. Öbürleri “Yok canım” diye karşı çıkarlar.''Hem buralarda olmaz,hem bu gürültüde nereden duyacaksın sesini,sana öyle gelmiştir”.

Oysa söylediği doğrudur,Kızılderili genç ısrar eder,sesi biraz daha dinler ve gidip bir ağacın dalında öten o böceği bulur.Arkadaşları şaşırmıştır,hayretle sorarlar:

“Müthiş bir kulağın olmalı,nasıl fark ettin bunu?”

“Yok” der kızılderili. “Öyle sizinkinden çok farklı bir kulağım yok aslında.Ama bunun nasıl olduğunu size gösterebilirim,şimdi beni takip edin”.

Tekrar kalabalık caddeye yönelirler.Kızılderili,adeta koşturarak yürüyen kalabalığın arasına cebinden çıkardığı bir madeni parayı atar.Para yerde yuvarlanırken bir de bakarlar ki o koşturan insanlardan pek çoğu paranın yuvarlandığı tarafa bakarak acaba para mı düşürdüm diye kendi ceplerini yokluyorlar.

Kızılderili arkadaşlarına döner,işin aslı şu der,“herkes değer verdiği sesi duyar,onu hisseder.”

[Papatya]

Gözlerin camını hep yıkıyorsak ya
Hikaye çok güzelmiş emeğine sağlık

[Roman]

Ömer Baba'nın hikayeleri geldi aklıma.