İnsan hayatına saygı

İnsan hayatına saygı toplum yaşamının ölçütüdür.
Uygarlık bir toplumda saygı eşiği ile ölçülmelidir.
Saygının temeli ''değer verme ''dir.
Eğer değer vermezseniz saygı duymazsınız.

Oysa sevgi,içgüdüseldir.
Çocuğunu koruyan anne onu içgüdüleriyle sever.
Eşini seven insan onu içgüdüsel yakınlığıyla sever.

Ama saygı?
Saygı,bilincin ürünüdür.Saygı,değer vermektir,değer bilmektir.

Sevgi,ilkel insanlarda da,ilkel toplumlarda da vardır.
Saygı ise uygar toplumlarda görülen davranıştır.
Biçimsel gösterişi elbette saygı saymıyoruz.O yaklaşım yapay bir yasak savmadır.

İnsan hayatına saygı nerede?
Modern hastaneler yapıyorsunuz.
Tıp fakülteleri tıp doktorlarını yetiştiriyor.
Sağlık hizmetleri gece gündüz çalışıyor.
Eğer hayata saygınız yoksa bunların değeri nedir?

Lüks arabalara biniyorsunuz,yolda gidene saygınız yok.
Akıllı evlerde oturuyorsunuz,kendi çöpünüze saygınız yok.
Yaptığınız işe saygınız yok,emeğe saygınız yok.
Birbirinize saygınız yok,kendinize saygınız yok.
Uygar değilsiniz,bunu bilin bari.Uygarlık saygıdır.

Saygınız,sizin kendi değerinizin ölçütüdür.
Bilime saygınız.
Sanata saygınız.
Büyüğe saygınız.
Küçüğe saygınız.
İnsana saygınız.
Kendi değerinizin ölçütüdür.
Eğer saygı göstermiyorsanız,kendi değerinizi düşürüyorsunuz.

Toplumunuza bu gözle bakın.
Uygar mısınız,ilkel misiniz?Kararınızı öyle verin.
Kadına saygınız yok.Her gün bir iki kadın ‘’gene’’ öldürülüyor.
Kendinizden olana saygınız yok.
Kendi dilinize saygınız yok,bütün tabelalarınız Amerikanca.
Çocuğa saygınız yok.
Gençlere saygınız yok.
Yaşlılara saygınız yok.
Zamana saygınız yok,kullanmayı bilmiyorsunuz.
Kendi yaşamınıza saygınız yok,günü geçirmeye bakıyorsunuz.

Gelin,karar verin.
Toplumunuzun uygarlık düzeyi nedir?
Doğaya saygınız yok.
Gökdelenler yapıyorsunuz.
Kendi malınız değilse sahip çıkmıyorsunuz.
Ağaçları kesiyor,ev yapıyorsunuz.
Ormanları yok ediyor,AVM yapıyorsunuz.
Kendi geleceğinize saygınız yok.

Yöneticilerinizin size saygısı yok,alıştınız,beklemiyorsunuz.
Sizin de saygınız yok,korkunuz var.
Korkuyla bakıyor,korkuyla dinliyorsunuz.
El avuç ovuşturma korkudan.
Düşünmüyorsunuz ki,saygınız yoksa,siz de yoksunuz.
Geriye kalan,günü geçirmektir.

Yazık.

Size de yazık.

İnsanlığa da yazık.

Erdal Atabek

İnsanlar birbirlerine olan saygılarını artık tam manasıyla bitirmiş durumda..Bir tahammülsüzlük almış başını gidiyor..hiç kimse kimseye tahammül edemiyor..öfkenin esiri kulu kölesi olmuş insanlar topluluğunda yaşamak çok zor..