Kardeş Değil miyiz

[Yusuf]

Kardeş değil miyiz?


Nedir kardeşlik? Ne mânâ ifade eder? Ne işe yarar? Elle tutulur mu? Bu soruları çoğaltmak mümkün.
Bu sorular çerçevesinde, kardeşlik tarifini şu şekilde yapmak mümkündür: Aynı anne karnında büyütülen ve zamanı gelince dünyaya gönderilen canlılara kardeş denir. Kardeşlik aynı zamanda bir san’attır. El ele tutup oynamak san’atıdır; Kardeşlik, kaldıramadığımız yükleri beraber kaldırmak san’atıdır. Kardeşlik, yeni tanıştığımız bir komşumuzla karşılaştığımızda kullandığımız ilk kelimedir. Bir anadan, bir babadan doğan çocuklar için kullanılan en tatlı kelâmdır kardeşlik. “Bu benim kardeşim” diyebilmektir.
Kardeş eğer bebekse dokundurmaz size, onu o kadar sever ki kimseyle paylaşmak istemez. Zaman biraz ilerledikçe oyun çağlarına gelince, araya bir de oyuncaklar girince kavgalar başlayıverir. Devreye giren bir unsurdur aslında oyuncak paylaşınca her iki çocuğa yetecek kadar esnektir. Bir top, bir misket ya da başka bir oyuncak. Kardeşler büyüyünce devreye büyük oyuncaklar giriyor; para, mal, petrol, araba, toprak gibi... Oyuncaklar büyük olunca kavgalarda büyük oluyor. Kardeşler çoğalınca topraklarda dar geliyor. Köyler, kasabalar, şehirler, hatta ülkelerde dar geliyor kardeşlere. “Hep benim olsun, her şey bana çalışsın, hep benim sözüm dinlensin. Kralda ben olayım.” Bu gibi talep ve hırs yüzünden, güzelim kardeşlikler yerini düşmanlıklara bırakıyor. Bu gün yedi milyara dayanan dünya nüfusu Âdem babamız ile Havva anamızdan doğan kardeşler silsilesinin devamı değil mi? İlk kardeşlik ve ilk kavga yine ilk insanlar olan Habil ile Kabil arasında başlayıp devam edip gelen, ilk kavga ve ilk cinayet olma özelliğini taşıyor. Büyük ailenin, yani insanlık ailesinin, onurlu ve değerli varlığı insanın yaşaması için yaratılan bu dünya gemisi, insanlık devam ettiği sürece insanların ihtiyaçlarını karşılamaya yetecektir. İnsanlık fıtratına uygun davranır, kardeşleri olan diğer insanlarla barış içinde yaşar, yardımcıları olan diğer unsurları ve canlıların hukukunu korursa kardeşliğinin gereğini yerine getirmiş olur.
İnsan dışında hiçbir canlı kardeşini katletmiyor. En akıllı olan insan tarihin en acımasız zulmünü kardeşi olan insanlara uyguluyor. İnsanlık geçirdiği evrelerine bakıldığında artık bu son asırda hürriyet kavramlarının öne çıktığına şahit oluyoruz. Fıtratında var olan hürriyet kavramı ve duyguları insanı serbest hareket etmeye itiyor. Her insanın eşit haklara sahip olması lâzım gelirken, yine insan tarafından, hile ya da güç kullanarak hakları gasp edilen bir dünyada yaşıyoruz.
Tasarrufu ve kullanımı hizmetimize verilen, kardeş kardeş yaşayıp hayatımızı sürdüreceğimiz emanet bir dünyanın sakinleri olarak, yaptığımız fiillerin muhasebesinin görüleceği dehşetli bir günden sakınma uyarısı bize yapılmaktadır. Bu dünya sarayında meşrû dairede tam bir hürriyete sahip olan insan, bu hürriyetini kendi hak ve hukuk alanı ile sınırlandırsa mesele yok. Duygusuna sınır konulmayan insan doyumsuzluğunda verdiği hırsla hürriyetinin sınırlarını zorlayarak hiç çekinmeden ve korkmadan başkalarının hakkını gasp edebiliyor, canına kıyarak, hayat hakkını elinden alabiliyor, insanın yaşamasına lüzumlu olan mallarını alıyor. vs.
“Bu kâinatın hikmet-i hilkati ve büyük neticesi ve kıymetli meyvesi ve arzın halifesi olduğunu fenleriyle, san’atlarıyla gösteren ve dünya cihetinde Sâni-i âlemin mu’cizeli san’atlarını gayet güzelce teşhir ve tanzim ettiği için, isyan ve küfrüyle beraber dünyada bırakılan ve azabı tehir edilen ve bu hizmeti için imhal edilip muvaffakiyet gören nev-i beni âdem var..”1
İnsan, diğer insanların kardeşleri olduğunun bilincine varacak, fıtratına uygun hareket edip kardeşleri olan insanları öldürmekten vazgeçecek. Yoksa yukarıda bahsedilen ilahi emir gereği bu dünyada da ebedi âlemde de cezaya çarpılmaktan asla kurtulamayacaktır. Renkleri ayrı, dilleri ayrı, ülkeleri ayrı, boyları ayrı, huyları ayrı olan büyük insanlık ailesi kardeşçe yaşadığı sürece bu dünya gemimiz bütün insanlığın ihtiyaçlarını kıyamete kadar karşılayacak kabiliyette yaratılmıştır. Yeter ki biz kardeş olalım.

1- Muhakemat Yeni Asya Neşriyat / Yeni tanzim. Syf. 236. Said NURSÎ.Dipnot:

14.11.2014

Harın Cemre

Yeni Asya.

[Papatya]

Güzel bir yazıydı hep derim ki arkadaşlar ayrı, dostlar ayrı, kardeşler daha bir ayrıdır.
kardeş olmak için illaki aynı anne veya babadan olmaya gerek yok, hepimiz de din kardeşiyiz. Kardeş olunursa insanlar sevgi ve mutluluk içinde yaşarlar..

[Yusuf]

Bu dünyada kardeşiz insanlar bir birini üzmeden kırmadan dostça ,kardeşçe yaşamalı derim..

[XxX]

araya maddiyat girince kardeş dediğin kalleş olur akraba dediğin akbaba olur maddiyata önem vermiyosa dostun arkadaşın bin yıllık kardeşin olur