Forum Aski - Türkiye'nin En Eğlenceli Forumu - Hakikat bazen güçlendirir,bazen öldürür

Hakikat bazen güçlendirir,bazen öldürür

İnsanın kendi geçmişini,hayatının tüm hakikatlerini bilmesi gerekir mi?

Hakikati bilmek her zaman insanı güçlü kılar mı?

İnsan her durumda anne babasını sevebilir mi ya da sevmeli mi?

Hayat dediğimiz mucizenin içinde,insana ilişkin pek çok şeyin hiçbir şekilde kesin cevabı yok.Bir durumda insanı güçlü kılan hakikat,diğer durumda onu asla iyileşemeyeceği şekilde yaralayan,felç edici bir silaha dönüşebilir.

9 yaşındaki Fransız Enzo Steiner’ın yerindeyseniz eğer,hakikati bilmek bir taraftan sonsuz bir hüzün,elem ve üzüntü kaynağı olur sizin için ama öbür taraftan o hakikat,hiçbir zaman tükenmeyecek,hayatınız boyunca yanınızda taşıyacağınız sonsuz bir güç kaynağıdır aynı zamanda.

Enzo’nun anne ve babası,çocuklarını kurtarmak için kendilerini feda ettiler.Ailece Amerika’da yapacakları tatilin hayalini kuruyorlardı uzun zamandır.Ama o tatil korkunç bir kabusla noktalandı.Çölde yollarını kaybettiler.Ellerinde az miktarda su vardı.Anne ve baba,bir taraftan çaresiz bir şekilde çıkış yolu ararken öbür taraftan da ellerindeki suyu oğulları Enzo’ya içiriyorlardı. Bilinçlerini kaybedinceye kadar,o suyu çocuklarına içirmeye devam ettiler.

Görevliler,üç kişiyi çölün ortasında buldular.Anne ve baba susuzluktan ölmüştü,Enzo ise sadece baygın haldeydi.

Çocuklarını yaşatmak için kendilerini feda eden annelerin,babaların öyküleri insanın içini tarifsiz duygularla dolduruyor.

Mesela çocuğu sağlıklı bir şekilde doğsun diye,kanserini tedavi ettirmeyen,ağrı kesici bile almayan Cherly Anderson’un hikayesi bunlardan sadece bir tanesi.Dayanılmaz acılara rağmen ilaç almayı reddediyor Anderson ve kızını doğurduğu gün ölüyor.Daha doğrusu kızını doğurabilecek duruma gelinceye kadar hayata tutunmayı,binbir acıya rağmen her gün hayata gözlerini açmayı başarabiliyor.

Çin’de yürüyen merdiven çöktüğünde ani bir refleksle oğlunu itip kurtaran ama kendisi feci şekilde can veren anne Xian da bu fedakar anne babalardan sadece bir diğeri.

Onların ölümleri çok acı ama çocukları her zaman,ölürken kendilerini hayata bağlayan anne babalarıyla gurur duyacak.

Bir de kendileri hakkında hakikati öğrendiklerinde tarifsiz acılara gömülecek,onulmaz yaralar alacak çocuklar var.

4 Ağustos günü,Çin’in Beijing kentinde bir kamu tuvaletinde bulunan yeni doğmuş kız bebek gibi.

Bir polis memuru tuvalete girdiğinde ağlama sesleri geldiğini fark ediyor. Baktığında tuvalet deliğinde başaşağı duran bir bebek görüyor.Bebeği çıkarıp bir havluya sarıyorlar,hastaneye götürüyorlar.Kurtuluyor bebek.

Ona hakikati söyleyebilir miyiz?Ondan bu hakikatle yaşamasını isteyebilir miyiz?Tuvalete bırakılan bu bebekten anne babasını sevmesini isteyebilir miyiz?

Çölde ölen,kanserini tedavi ettirmeyen ve yürüyen merdivenden düşerken çocuğunu kurtaran anne babaların hikayelerinin tersine,bu yeni doğmuş bebek için hakikat sonsuz bir acı,öz yıkım ve baş edilmesi mümkün olmayan bir felaket demektir.

Bazen hakikat taşınması mümkün olmayan bir yük,yüzleşilemeyecek korkunç bir canavardır.

Tuvalete atılan bebeğin yolunun,ona en okkalı yalanı söyleyecek,ona peri masalı anlatacak yetişkinlerle kesişmesini diliyorum.