Sevilen hayvanı kaybetmenin hüznü

**semragül** · 08.12.2016, 03:08

Sevilen hayvanı kaybetmenin hüznü

Hayatının küçücük bir kısmında bile bir hayvanla aynı evi paylaşanlar iyi bilecektir ki,paylaştığınız şey sadece bir ev değil,yaşamdır aslında.O hayvan ne olursa olsun,kedi,köpek, kuş hiç fark etmez.Çok kısa bir süre içinde sizin en yakınınız,zamanla da ailenizin bir ferdi haline gelir.Anneniz,babanız,eşiniz, çocuklarınız ne kadar değerliyse sizin için,aynı yaşamı paylaştığınız hayvan dostunuz da o kadar değerlidir.Evden çıkarken aklınızın evde kalmasına sebep olan sevdiklerinize bir kişi daha eklenmiştir artık.

O çok sevdiğiniz hayat arkadaşınız,bir gün herhangi bir sebeple uzaklara giderse,içinizi çok büyük bir hüzün kaplar.Bir süreliğine bile olsa aynı hayatı paylaştığınız hayvan dostunuzu kaybetmenin,çok sevdiğiniz bir insanı kaybetmekten hiçbir farkı yoktur,ikisinde de hemen hemen aynı acıyı yaşarsınız.Nedenmi?

Çünkü birlikte çok fazla anınız vardır ve onunla ilgili anılarınız gözünüzün önünden asla gitmez.

Çünkü kötü geçen bir günün sonunda eve gittiğinizde konuşmadan dertleşebilmenin tek yolu,ona sarılıp uzanmaktı.

Çünkü onun yaramazlıkları,ne kadar kızarsanız kızın,size her şeyi unutturuyordu.

Çünkü karşılıksız sevginin tam olarak ne anlama geldiğini,o hayatınıza girdikten sonra anladınız.

Çünkü sabah işe giderken,uykusundan uyanıp sizi hüzünlü gözlerle uğurlayan da oydu.

Çünkü geriye kalan oyuncakları,eşyaları içinizi fazlaca acıtır.

Çünkü her yemek yediğinizde,aklınıza onun sevdiği yiyecekler gelir.

Çünkü bir suçunuz olmamasına rağmen “Keşke onun için daha fazla şey yapabilseydim” düşüncesi içinizi parçalar.

Çünkü o ailenizin bir ferdiydi,onsuzluğa alışmaksa herkes için çok zor olacak.

Maalesef her acıya alıştığınız gibi,onun yokluğuna da alışacaksınız.Bunun en kolay yolu,sadece evinizdekilere değil sokaktaki hayvan dostlarımıza da sarılmak.

**XxX** · 08.12.2016, 10:13

Benim bi kaplumbağam vardı adı Hulusi'ydi. Çok tatlıydı elimden yem yiyodu. Bunlar kışın uykuya dalıyomuş ablam da ölmüş diye almış atmış mal. Çok ağladım ablamı cırmaladım ama nafile gitti Hulusi'm. Çakır gözlüm dert ortağım sırdaşım. Seni çok seviyodum be Hulusi. Sen adamın dibiydin.

08.12.2016, 03:08	#1 (permalink)
semragül Ne mutlu eğri zamanda, Doğru yerde durabilene. Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Sevilen hayvanı kaybetmenin hüznü Sevilen hayvanı kaybetmenin hüznü Hayatının küçücük bir kısmında bile bir hayvanla aynı evi paylaşanlar iyi bilecektir ki,paylaştığınız şey sadece bir ev değil,yaşamdır aslında.O hayvan ne olursa olsun,kedi,köpek, kuş hiç fark etmez.Çok kısa bir süre içinde sizin en yakınınız,zamanla da ailenizin bir ferdi haline gelir.Anneniz,babanız,eşiniz, çocuklarınız ne kadar değerliyse sizin için,aynı yaşamı paylaştığınız hayvan dostunuz da o kadar değerlidir.Evden çıkarken aklınızın evde kalmasına sebep olan sevdiklerinize bir kişi daha eklenmiştir artık. O çok sevdiğiniz hayat arkadaşınız,bir gün herhangi bir sebeple uzaklara giderse,içinizi çok büyük bir hüzün kaplar.Bir süreliğine bile olsa aynı hayatı paylaştığınız hayvan dostunuzu kaybetmenin,çok sevdiğiniz bir insanı kaybetmekten hiçbir farkı yoktur,ikisinde de hemen hemen aynı acıyı yaşarsınız.Nedenmi? Çünkü birlikte çok fazla anınız vardır ve onunla ilgili anılarınız gözünüzün önünden asla gitmez. Çünkü kötü geçen bir günün sonunda eve gittiğinizde konuşmadan dertleşebilmenin tek yolu,ona sarılıp uzanmaktı. Çünkü onun yaramazlıkları,ne kadar kızarsanız kızın,size her şeyi unutturuyordu. Çünkü karşılıksız sevginin tam olarak ne anlama geldiğini,o hayatınıza girdikten sonra anladınız. Çünkü sabah işe giderken,uykusundan uyanıp sizi hüzünlü gözlerle uğurlayan da oydu. Çünkü geriye kalan oyuncakları,eşyaları içinizi fazlaca acıtır. Çünkü her yemek yediğinizde,aklınıza onun sevdiği yiyecekler gelir. Çünkü bir suçunuz olmamasına rağmen “Keşke onun için daha fazla şey yapabilseydim” düşüncesi içinizi parçalar. Çünkü o ailenizin bir ferdiydi,onsuzluğa alışmaksa herkes için çok zor olacak. Maalesef her acıya alıştığınız gibi,onun yokluğuna da alışacaksınız.Bunun en kolay yolu,sadece evinizdekilere değil sokaktaki hayvan dostlarımıza da sarılmak. Benzer Konular Bu şiirde zafer, kaybetmenin diğer adıdır.... Rüyada Terlik Kaybetmenin Psikolojik Tabiri... 50 Kalori Kaybetmenin 50 Yolu... Toygar Işıklı Gecenin Hüznü... Hüznü sevdim ben..... Paylaş Share this post on Twitter XxX ve Papatya beğendi Follow @Forumaski __________________

08.12.2016, 10:13	#2 (permalink)
XxX Özel Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Cevap: Sevilen hayvanı kaybetmenin hüznü Benim bi kaplumbağam vardı adı Hulusi'ydi. Çok tatlıydı elimden yem yiyodu. Bunlar kışın uykuya dalıyomuş ablam da ölmüş diye almış atmış mal. Çok ağladım ablamı cırmaladım ama nafile gitti Hulusi'm. Çakır gözlüm dert ortağım sırdaşım. Seni çok seviyodum be Hulusi. Sen adamın dibiydin. Paylaş Share this post on Twitter semragül beğendi. Follow @Forumaski