İnsanlık

Okuma ve öğrenme zorluğu çeken çocuklara özel eğitim veren bir okul için bağış toplama yemeğinde çocuklardan birisinin babası katılımcılar tarafından asla unutulmayacak bir konuşma yapar.Okula kendini adamış öğretmenleri kutladıktan sonra şöyle bir soru sorar.

-Dışardaki etkenler tarafından etkilenmedikçe doğa herşeyi mükemmel bir şekil ve sırada yapıyor.Ama yine de oğlum Shay,diğer çocukların öğrendikleri gibi öğrenemiyor,diğer çocukların anlayabildikleri gibi anlayamıyor.Oğlumda doğal olması gereken şeyler nerede?

Bu soru karşısında dinleyiciler sessiz kalırlar.Baba devam eder.

-Ben inanıyorum ki dünyaya fiziksel ve zeka engelli Shay gibi bir çocuk geldiğinde,gerçek insan doğası kendini gösterme fırsatını buluyor ve bu da insanların o çocuğa davranış şekillerinde kendini gösteriyor.

Ve sonra aşağıdaki hikayeyi anlatmaya başlar:

Shay ve babası bir gün parkta Shay'in tanıdığı birkaç çocuğun baseball oynadıklarını görürler.

Shay sorar:Acaba oynamama izin verirler mi?

Shay’in babası,çoğu çocuğun Shay gibi bir çocuğun takımlarında oynamasını istemeyeceklerini ama aynı zamanda eğer oğluna izin verirlerse oğlunun o çok ihtiyacını duyduğu,engellerine rağmen başkaları tarafından kabul edilmenin özgüveni ve sahiplenme duygusunu vereceğini de biliyordur.

Shay’in babası çocuklardan birinin yanına yaklaşır ve Shay in oynayıp oynayamayacağını sorar.Çocuk şöyle danışabileceği birilerine bakar ve sonra:

-Şu anda 6 sayı gerideyiz ve oyun sekizinci turunda.Herhalde takıma girebilir ben de onu dokuzuncu turda vurucu olarak sokmaya çalışırım der.

Shay büyük bir gayretle takımın yanına gider ve yüzünde kocaman bir gülümseme ile takım t-shirtini giyer.Babası gözünde yaş,kalbi sıcak duygularla dolu onu izler.Çocuklar oğlunun kabul edilmesinden dolayı babanın mutluluğunu görürler.Sekizinci turun sonunda Shay’in takımı birkaç puan kazanır ama hala 3 sayı geridedirler.Dokuzuncu turun başında Shay eldiveni eline geçirir ve sağ açık olarak sahaya çıkar.Ona doğru hiç top isabet etmemesine rağmen oyunda olmaktan son derece mutludur ve babasının ona tribünlerden el salladığını gördüğünde yüzünde kocaman bir gülümseme vardır.

Dokuzuncu turun sonunda Shay’in takımı puan kazanır.Şimdi oyunu kazanma şansı ortaya çıkmıştır ve topa vurma sırası Shay’e gelmiştir.

Bu noktada Shay’in vurucu olmasına izin vererek oyunu kaybetme riskini mi almalıydılar?

Şaşırtıcı bir hamleyle Shay’e sopayı verirler.Herkes topa isabet ettirme şansının sıfır olduğunu biliyorlardır,çünkü bırakın topa vurmayı Shay sopayı bile elinde tutmasını bilmiyordur.Ama Shay sahaya çıktığında top atıcı diğer takımın kazanma şanslarını bir kenara bırakarak Shay’e bu fırsatı tanıdıklarını görünce birkaç adım öne giderek yumuşak bir şekilde topu Shay’e doğru fırlatır.İlk topa Shay zorlukla sopayı savurur ama ıskalar.Atıcı tekrar birkaç adım öne doğru gelir ve topu yine yumuşak bir şekilde Shay’e doğru atar.Shay sopayı savurur ve hafifçe topa dokunarak yere atıcıya doğru vurur.

Oyun şimdi bitecektir.Atıcı topu yerden alıp ilk kaledeki adamına kolaylıkla atabilecek ve Shay’i sobeleyerek oyunu bitirebilecektir.Ama atıcı topu alır ve ilk kaledeki adamının başının üzerinden diğer takım arkadaşlarının erişemeyeceği yere fırlatır.Tribünlerdeki herkes ve iki takımda bağırmaya başlarlar, ''Shay,ilk kaleye koş,ilk kaleye koş.''

Shay hayatında hiç bu kadar uzağa koşmamıştır ama ilk kaleye gidebilir.Şaşkınlıktan büyümüş gözleriyle yere çöker.

Herkes bağırmaya devam eder. ''İkinci kaleye koş,ikinci kaleye koş.'' Nefes nefese kalan Shay zorlukla ikinci kaleye koşar.Shay ikinci kaleye geldiği sırada açık sahada diğer takımdan biri topu almıştır. Takımın en küçüğü olan bu çocuk kahraman olma şansını elinde tutuyordur.Topu ikinci kaledeki adamına atabilirdi ama top atıcısının niyetini anladığından o da kasıtlı olarak topu üçüncü kaledeki arkadaşının başının üzerinden atar.

Herkes bağırıyordur, ‘’Shay, Shay Shay,bütün yolu koş Shay.’’

Karşı takımdan birinin yardım ederek onu üçüncü kaleye doğru döndürmesiyle Shay üçüncü kaleye koşabilir. ''Üçüncüye koş Shay,üçüncüye koş:''
Shay üçüncüye gelirken diğer takımdaki çocuklar ve seyirciler ayağa kalkmışlardır ve bağırıyorlardır. ''Shay, hepsini koş,hepsini koş.''
Shay hepsini koşar ve oyunu takımı için kazanan bir kahraman olarak herkes tarafından alkışlanır.

''O gün'' der babası,gözlerinden yaşlar aşağıya doğru süzülerek,''iki takımdaki çocuklar da dünyaya bir parça sevgi ve insanlık getirmeyi başardılar.''

Shay bir sonraki yaza yetişemedi.O kış öldü.Bir kahraman olduğunu ve babasını mutlu ettiğini ve eve geldiğinde annesinin de gözyaşları içinde onu kucakladığını asla unutmadı.

__________________

Sonu çok üzücü bitmiş

Ölmüş ölmüş
Herkes kendine musluman olmuş
Ruhuna El Fatiha

Discovery II Mini cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

__________________

öldü gitti hacı